فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاء وَهُوَ سَقِيمٌ
Fe nebeznâhu bil arâi ve huve sakîm(sakîmun).
| fe | : artık, sonunda |
| nebeznâ-hu | : onu attık |
| bi el arâi | : boş alan |
| ve huve | : ve o |
| sakîmun | : hasta, bitkin |
İşte biz onu, kendisi de hasta olarak, açık bir yere (çıkarıb) bırakdık.
(145-146) Artık O'nu kendisi hasta olduğu halde bir açık yere atıverdik. Ve O'nun üzerine kabak nev'inden bir ağaç bitirdik.
Hemen biz onu alana attık hasta idi
Hemen Biz onu hasta bir halde bir alana çıkardık,
Biz onu hasta bir halde bir alana çıkardık.
Halsiz bir halde iken kendisini sahile çıkardık.
Derken biz onu hasta bir hâlde sahile attık.
Halsiz bir vaziyette kendisini dışarı çıkardık.
Onu çıplak bir sahile attık, hasta idi.
Derken Biz onu ağaçsız çıplak bir sahile attık, o bitkin bir halde idi.
Hemen onu sahile attık, hasta idi.
Rahatsız bir halde iken Biz, onu açıklık bir yere attık.
Derken onu ıssız bir yere çıkardık ve o, hastaydı da.
Halsiz bir vaziyette kendisini dışarı çıkardık.
Sonunda o hasta bir durumdayken çıplak bir yere (sahile) attık.
Halsiz bir halde iken kendisini sahile cikardik.
Biz de onu halsiz bir durumda ağaçsız çıplak bir yere attık.
Sonunda o hasta bir durumdayken çıplak bir yere (sahile) attık.
ama biz o'nu manevi çöküntü/iç huzursuzluğu içinde ıssız bir kıyıya çıkarttık,
Ama biz onu bitkin (hasta) olduğu halde bir yere çıkardık.
Sonunda o hasta bir durumdayken onu çıplak bir yere (sahile) attık.
Sonra onu hasta halde boş bir araziye attık.
(Ama balığın karnında bizi andı, tesbih etti, biz de) Onu hasta bir halde ağaçsız, çıplak bir yere attık.
Bir süre sonra onu, çıplak araziye attık. Hastalanmıştı.
Onu çöl gibi bir sahile attık, yorgun ve bitkin...