قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ
Kâle kâilun minhum innî kâne lî karîn(karînun).
| kâle | : dedi |
| kâilun | : konuşan |
| min-hum | : onlardan |
| innî | : muhakkak ben, gerçekten ben |
| kâne | : oldu, idi |
| lî | : benim var |
| karînun | : yakın olan |
İçlerinden bir sözcü der ki : «Hakıykat, benim (dünyâda) bir arkadaşım vardı.
(50-51) Onların (o ehl-i cennetin) bazıları bazılarına karşı teveccüh ederek soruşturmaya başlarlar. Onlardan birisi der ki: «Benim (dünyada iken) muhakkak bir arkadaşım var idi.»
İçlerinden bir söyliyen benim der: bir karînim vardı
İçlerinden bir sözcü: «Benim bir arkadaşım vardı.»
İçlerinden bir sözcü der ki: «Gerçekten benim bir arkadaşım vardı.»
(51-53) İçlerinden biri şöyle der: 'Benim bir dostum vardı, bana: 'Sen de mi, ölüp toprak ve kemik olduğumuz zaman dirilerek ceza göreceğimizi tasdik edenlerdensin?' derdi.'
İçlerinden biri der ki: “Benim bir arkadaşım vardı.”
İçlerinden biri: «Benim, bir arkadaşım vardı» der.
Onlardan bir sözcü şöyle der: Doğrusu bir yakınım vardı.
(51-53) Derken biri der ki: "Sahi, benim de yakın bir arkadaşım vardı. Yanıma gelir, iğneli iğneli "Sen de mi, derdi, bu masala inananlar arasında yer alıyorsun? Yani biz ölüp çürümüş kemik, toz toprak haline geldikten sonra, biz mi dirilip hesap vereceğiz, buna da inanılır mı?"
İçlerinden bir sözcü şöyle der: “- Gerçekten benim (dünyada) bir arkadaşım vardı.
İçlerinden bir sözcü der ki: Benim bir dostum vardı.
Birisi söze gelir de der ki: Bir arkadaşım vardı.
İçlerinden biri: "Benim, bir arkadaşım vardı" der.
Bir sözcü der ki: "Benim bir yakınım vardı."
(51-53) Iclerinden biri soyle der: «Benim bir dostum vardi, bana: 'Sen de mi, olup toprak ve kemik oldugumuz zaman dirilerek ceza gorecegimizi tasdik edenlerdensin?' derdi.»
Onlardan biri: «Benim de bir arkadaşım vardı.»
Bir sözcü der ki: "Benim bir yakınım vardı."
İçlerinden biri şöyle diyecek: "Bakın, benim (yeryüzünde) bir arkadaşım vardı,
Onlardan biri: -Benim bir yakın arkadaşım vardı, der.
Onlardan bir sözcü der ki: «Benim bir yakınım vardı.»
Sohbete katılanlardan biri der ki: 'Benim bir arkadaşım vardı.
Onlardan bir sözcü: "Benim, dedi, bir arkadaşım vardı."
İçlerinden bir sözcü şöyle der: "Benim yakın bir arkadaşım vardı."
İçlerinden biri der ki, 'Benim bir arkadaşım vardı.'