فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ
Fe nazara nazraten fîn nucûm(nucûmi).
| fe | : sonra |
| nazara | : baktı |
| nazraten | : nazar ederek |
| fî en nucûmi | : yıldızlarda, yıldızlara |
Derken yıldızlara bir nazar atfetdi de,
(88-89) Derken yıldızlara bir bakışla baktı. Sonra dedi ki: «Şüphe yok, ben hastayım.»
Derken bir bakım baktı da nücume
Derken yıldızlara bir göz attı:
(88-89) Derken yıldızlara bir baktı da: «Ben gerçekten hastayım» dedi.
(88-89) İbrahim yıldızlara bir göz attı ve 'Ben rahatsızım' dedi.
(88-89) İbrahim, yıldızlara baktı ve “Ben hastayım” dedi.
Bunun üzerine İbrahim yıldızlara şöyle bir baktı.
(88-89) Sonra yıldızlara manalı bakış baktı ve (putlardan nefret ettiğini imâ ederek) «doğrusu ben hastayım» dedi.
(88-89) Bir bayram günü, İbrâhim halkın içinde iken yıldızlara bir göz atıp: "Ben, galiba hastayım!" dedi.
Derken yıldızlara bir baktı da,
Derken yıldızlara bir göz atarak baktı.
Derken yıldızlara bir bakmıştı da,
Bunun üzerine İbrahim yıldızlara şöyle bir baktı.
Sonra yıldızlara bir göz attı.
(88-89) Ibrahim yildizlara bir goz atti ve «Ben rahatsizim» dedi.
İbrahim yıldızlara bir baktı.
Sonra yıldızlara bir göz attı.
Sonra yıldızlara gözünü dikti,
İbrahim yıldızlara bir göz attı...
Sonra yıldızlara bir göz attı.
Sonra yıldızlara bir göz attı.
Yıldızlara bir göz attı:
Bu arada İbrahim yıldızlara bir göz attı,
Yıldızlara bir göz attı.