وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ
Ve izâ zukkirû lâ yezkurûn(yezkurûne).
| ve izâ | : ve olduğu zaman |
| zukkirû | : zikredildi, hatırlatıldı |
| lâ yezkurûne | : tezekkür etmezler |
Kendilerine (Kur'an ile) va'z edilince düşünüb de öğüt kabul etmezler,
(12-14) Evet. Sen taaccüp ettin. Onlar ise istihzâda bulunurlar. Ve onlara nasihat verildiği zaman, düşünüp nasihat kabul etmezler. Ve bir mûcize gördükleri vakit de onunla istihzâ eder dururlar.
İhtar edildiklerinde de düşünmüyorlar
Uyarıldıklarında da düşünmüyorlar.
Kendilerine hatırlatıldığında da düşünmüyorlar.
Onlara öğüt verildiğinde öğüt dinlemezler.
Kendilerine öğüt verildiği zaman öğüt almıyorlar.
Kendilerine öğüt verildiği vakit öğüt almazlar.
Kendilerine öğüt verilince öğüt almazlar. ise (seninle) eğleniyorlar. inkâr ve inâdlarına) şaşıyorsun, onlar
Kendilerine nasihat edildiğinde uyarmaları dikkate almazlar.
Onlara Kur’an’la öğüd verildiği zaman da, düşünüp nasihat kabul etmiyorlar.
Kendilerine öğüt verildiğinde ise öğüt dinlemezler.
Ve öğüt verilince Kur'ân'la öğüt almazlar.
Kendilerine öğüt verildiği vakit öğüt almazlar.
Kendilerine öğüt verildiğinde, öğüt almıyorlar.
Onlara ogut verildiginde ogut dinlemezler.
Onlara öğüt verildiği vakit düşünüp öğüt almazlar.
Kendilerine öğüt verildiğinde, öğüt almıyorlar.
ve (hakikat) kendilerine hatırlatıldığında onu kavramaya yanaşmazlar;
Onlara öğüt verildiği zaman öğüt almıyorlar.
Kendilerine öğüt verildiğinde, öğüt almıyorlar.
Öğüt verildiğinde düşünüp ibret almıyorlar.
Kendilerine öğüt verilse öğüt almıyorlar.
Düşünüp taşınmaya çağrıldıklarında düşünmüyorlar.
Kendilerine hatırlatıldığında öğüt almıyorlar.