وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ
Ve nâdeynâhu en yâ ibrâhîm(ibrâhîmu).
| ve nâdeynâ-hu en | : ve biz ona nida ettik, seslendik |
| yâ ibrâhîmu | : ey İbrâhîm |
(104-105) Biz ona: «Yâ Ibrâhîm, rü'yâna sadâkat gösterdin. Şübhesiz ki biz iyi hareket edenleri böyle mükâfatlandırırız» diye nida etdik.
Ve O'na: «Ya İbrahim!» diye nidâ ettik ki,
Ve şöyle ona nida ettik: ya İbrahim!
Ve ona şöyle seslendik: «Ey İbrahim!
Biz de ona şöyle seslendik: «Ey İbrahim!»
(103-105) Böylece ikisi de Allah' a teslimiyet gösterip, babası oğlunu alnı üzerine yatırınca Biz: 'Ey İbrahim! Rüyayı gerçek yaptın; işte biz iyi davrananları böylece mükafatlandırırız' diye seslendik.
(103-104) Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip, İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona, şöyle seslendik: “Ey İbrahim!”
(103-106) Her ikisi de teslim olup, onu alnı üzerine yatırınca: Ey İbrahim! Rüyayı gerçekleştirdin. Biz iyileri böyle mükâfatlandırırız. Bu, gerçekten, çok açık bir imtihandır, diye seslendik.
(104-105) Biz de Ona şöyle seslendik : Ey İbrâhim! Rüyayı cidden gerçekleşirdin. Şüphesiz biz, iyiliği, güzelliği, yararlı işleri huy edinenleri böyle mükâfatlandırırız.
(103-105) Her ikisi de Allah’ın emrine teslim olup, İbrâhim oğlunu şakağı üzere yere yatırıp, Biz de ona: "İbrâhim! Rüyanın gereğini yerine getirdin (onu kurban etmekten seni muaf tuttuk)" deyince (onları büyük bir sevinç kapladı). Biz iyileri işte böyle ödüllendiririz!
Biz de ona şöyle nida ettik: “- Ey İbrahîm!
Biz, ona şöyle seslendik: Ey İbrahim;
Ve biz, ona ey İbrâhim diye nidâ etmiştik.
Biz ona: "Ey İbrahim!" diye seslendik.
Biz ona: "Ey İbrahim" diye seslendik.
(103-10) 5 Boylece ikisi de Allah' a teslimiyet gosterip, babasi oglunu alni uzerine yatirinca Biz: «Ey Ibrahim! Ruyayi gercek yaptin; iste biz iyi davrananlari boylece mukafatlandiririz» diye seslendik.
Biz ona «Ey İbrahim» diye seslendik.
Biz ona: "Ey İbrahim" diye seslendik.
kendisine seslendik: "Ey İbrahim,
-Ey İbrahim! diye seslendik.
Biz ona: «Ey İbrahim» diye seslendik.
O zaman Biz 'Ey İbrahim,' diye seslendik.
Biz ona: "İbrâhim!" diye ünledik.
Biz şöyle seslendik: "Ey İbrahim!"
Kendisine, 'İbrahim!' diye seslendik,