أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ
E ve âbâunel evvelûn(evvelûne).
| e | : mı |
| ve âbâu-nâ | : ve babalarımız |
| el evvelûne | : evvelkiler |
«Evvelki atalarımız da mı?»
(15-17) Ve dediler ki: «Bu, bir apaçık büyüden başka bir şey değildir. Ya bizler öldüğümüz ve bir toprak ve kemikler olduğumuz vakit mi, bizler mi muhakkak yeniden diriltilmiş olacağız? Yoksa bizim evvelki babalarımız da mı (öyle) diriltilecekler?
Evvelki atalarımız da mı?
Önceki atalarımız da mı?»
«Önceki atalarımız da mı?»
(15-17) 'Bu apaçık bir sihirdir; öldüğümüz, toprak ve kemik olduğumuz zaman, önceki babalarımız yahut biz mi dirileceğiz?' derler.
“Önceden gelip geçmiş atalarımız da mı?”
«İlk atalarımızda mı (diriltilecek)?»
Ya önceki dede ve babalarımız da mı ?..
(14-17) Gerçeği gösteren bir delil veya bir mûcize görseler, başkalarını da onunla alay etmeye çağırır ve "Bu, derler, besbelli bir sihir! Demek biz öldükten, hem de çürümüş kemik ve toz toprak haline geldikten sonra, biz mi dirilecek mişiz! Gelmiş geçmiş babalarımız ve dedelerimiz de mi dirilecekler!"
Evvelki atalarımızda mı? (yine dediler).
Veya önceki babalarımız mı?
Önceki atalarımız da mı diriltilecekler?
İlk atalarımızda mı (diriltilecek)?
"Veya önceki atalarımız da mı?"
(15-17) «Bu apacik bir sihirdir; oldugumuz, toprak ve kemik oldugumuz zaman, onceki babalarimiz yahut biz mi dirilecegiz?» derler.
Bizden önceki atalarımızda mı dirilecek?
"Veya önceki atalarımız da mı?"
Yani eski atalarımız da mı?"
Veya önceki atalarımız mı?!
«Veya önceki atalarımız da mı?»
'Üstelik gelip geçmiş atalarımız da, öyle mi?'
"Evvelki atalarımız da mı?"
"Önceki atalarımız da mı?"
'Hatta bizden önceki atalarımız da mı?'