إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ
İnnehum le humul mensûrûn(mensûrûne).
| inne-hum | : muhakkak ki onlar |
| le | : elbette, mutlaka |
| hum | : onlar |
| el mensûrûne | : yardım edilenler |
«Muhakkak onlar, behemehal onlar mansur (ve muzafferdirler.
(172-173) Şüphe yok ki, onlar elbette nusrete nâil olanlar onlardır. Ve muhakkak ki, Bizim ordumuz, elbette galipler olanlar onlardır.
«Onlar elbette onlar muhakkak muzaffer olacaklardır
Onlar (var ya), elbette onlar muhakkak muzaffer olacaklardır.
(171-173) Andolsun ki peygamberlikle gönderilen kullarımız hakkında şu sözümüz geçmiştir: «Onlar var ya, elbette onlar muzaffer olacaklardır ve elbette bizim ordularımız mutlaka galip geleceklerdir.»
Onlar şüphesiz yardım göreceklerdir.
“Onlara mutlaka yardım edilecektir.”
Onlar mutlaka zafere ulaşacaklardır.
(171-172) And olsun ki, peygamber olarak gönderdiğimiz kullarımız hakkında şu sözümüz sübut bulup gerçekleşmiştir: «Elbette onlar (peygamberler) yardım göreceklerdir.»
(171-173) Şu kesindir ki, Biz resul olarak gönderdiğimiz kullarımıza söz verdik ki onlar yardımımıza mazhar olacaklar ve Bizim ordumuz mutlaka galip gelecektir.
“- Muhakkak onlar (peygamberler), bizzat onlar muzaffer olacaklardır.
Onlar muhakkak yardım görenlerdir.
Şüphe yok ki onlar, elbette yardıma mazhar olacaklardır.
Onlar mutlaka zafere ulaşacaklardır.
Gerçekten onlar, muhakkak nusret (yardım ve zafer) bulacaklardır.
Onlar suphesiz yardim goreceklerdir.
Mutlaka kendilerine yardım edilecektir.
Gerçekten onlar, muhakkak nusret (yardım ve zafer) bulacaklardır.
kendilerine mutlaka yardım edilecektir
Onlara mutlaka yardım edilecektir.
Hiç tartışmasız onlar, muhakkak nusret (yardım ve zafer) bulacaklardır.
Onlara mutlaka yardım erişecektir.
"Mutlaka zafere ulaştırılanlar kendileri olacaktır."
Onlar, yardım görenlerin ta kendileri olacaklar.
Onlar elbette zafere ulaşacaklar.