لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ
Lâ ye’kuluhu illel hâtiûn(hâtiûne).
| lâ ye'kulu-hu | : onu yemez |
| illâ | : den başka |
| el hâtiûne | : büyük hata işleyenler, kasten günaha girenler, inkâr edenler |
«Ki onu (bilerek) hataa eden (kâfir) lerden başkası yemez».
(37-38) Onu ise günahkârlardan başkası yemez. Artık yok, görür olduğunuza yemin ederim.
Ki onu kimse yemez hatâkâr canîlerden başka.
Onu günahkar canilerden başka kimse yemez.
Onu günahkârlardan başkası yemez.
(36-37) 'Günahkarların yiyeceği olan kanlı irinden başka bir yiyeceği de yoktur.'
Onu günahkârlardan başkası yemez.”
(36-37) Ancak günahkârların yediği kanlı irinden başka yiyeceği de yoktur.
Onu da ancak günahkârlar yerler.
Onu, büyük şirk suçunu işleyenlerden başkası yemez.
Onu, ancak kâfirler yer.
Onu ancak günahkarlar yer.
Onu da ancak suçlular yer.
Onu (bile bile) hata işleyenlerden başkası yemez.
"Bunu da, hata edenlerden başkası yemez."
(36-37) «unahkarlarin yiyecegi olan kanli irinden baska bir yiyecegi de yoktur."*
Onu (bile bile) hata işleyenlerden başkası yemez.
"Bunu da, hata edenlerden başkası yemez."
suçlulardan başkasının yemediği bir yiyecek!"
Onu günahkardan başkası yemez.
«Bunu da, hata edenlerden başkası yemez.»
Onu da ancak o büyük günahı işleyenler yer.
Onu, (bile bile) hatâ işleyenlerden başkası yemez.
"Ki o atık suyu sadece günahkârlar yer."
Onu ancak günahkarlar yer.