وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ
Ve lem edri mâ hısâbiyeh.
| ve lem edri | : ve bilmeseydim |
| mâ | : ne |
| hisâbiyeh | : hesabım |
«Hisâbımın da ne olduğunu bilmeseydim».
(25-27) Fakat o kimseye ki, kitabı sol tarafından verilmiş olur, (o da) der ki: «Keşke kitabım bana verilmemiş olsa idi.» «Hesabımın da ne olduğunu bilmese idim. Keşke o (ölüm hayatımı) kesip bitirmiş olsa idi.»
Ve vâkıf olmasa idim ne imiş? Hisabıma
Ve hesabımın ne olduğunu öğrenmeseydim!
Hesabımın ne olduğunu bilmeseydim,
(25-29) Fakat kitabı kendisine solundan verilen kimse: 'Kitabım keşke bana verilmeseydi; keşke hesabımın ne olduğunu bilmeseydim; bu iş keşke son bulmuş olsaydı; malım bana fayda vermedi; gücüm de kalmadı' der.
“Hesabımın ne olduğunu da bilmeseydim.”
(25-26) Kitabı sol tarafından verilene gelince, o: Keşke, der, bana kitabım verilmeseydi de, hesabımın ne olduğunu bilmeseydim!
Ve keşke hesabımın da ne ölçüde olacağını bilmeseydim !
Keşke hesabımı bilmez olaydım!
Hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim.
Hesabımın da ne olduğunu bilmeseydim.
Ve keşke bilmeseydim, nedir hesabım.
Şu hesabımın ne olduğunu bilmeseydim!
"Hesabımı hiç bilmeseydim."
(25-29) Fakat kitabi kendisine solundan verilen kimse: «Kitabim keske bana verilmeseydi; keske hesabimin ne oldugunu bilmeseydim; bu is keske son bulmus olsaydi; malim bana fayda vermedi; gucum de kalmadi» der.
Şu hesabımı hiç görmemiş olsaydım!
"Hesabımı hiç bilmeseydim."
ve (keşke) şu hesabımı görmemiş olsaydım!
Hesabımı hiç bilmeseydim.
«Hesabımı da hiç bilmeseydim.»
'Keşke hesabımı öğrenmeseydim.
"Şu hesabımı hiç bilmemiş olsaydım!"
"Hesabımın ne olduğunu hiç bilmemiş olsaydım."
'Hesabımın ne olduğunu öğrenmeyeydim.'