فَمَن شَاء ذَكَرَهُ
Fe men şâe zekerah(zekerahu).
| fe | : artık |
| men | : kimse |
| şâe | : diledi |
| zekera-hu | : onu zikretti, öğüt aldı |
Binâen'aleyh dileyen onu beller.
Artık dileyen onu düşünür (hatırlar).
İmdi onu dileyen tezekkür etsin
Artık onu dileyen düşünsün!
Artık dileyen onu düşünür.
Dileyen onu öğüt kabul eder.
Dileyen ondan öğüt alır.
(11-16) Hayır! Şüphesiz bunlar (âyetler), değerli ve güvenilir kâtiplerin elleriyle (yazılıp) tertemiz kılınmış, yüce makamlara kaldırılmış mukaddes sahifelerde (yazılı) bir öğüttür; dileyen ondan (Kur'an'dan) öğüt alır.
Arzu eden Onu hatırlayıp öğüt alır.
Artık isteyen ders alır.
Artık dileyen ondan öğüd alır.
Dileyen onu düşünüp öğüy alır.
Dileyen dinler, öğüt alır.
Dileyen ondan (Kur'an'dan) öğüt alır,
Artık dileyen, onu 'düşünüp öğüt alsın.'
Dileyen onu ogut kabul eder.
Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
Artık dileyen, onu 'düşünüp öğüt alsın'.
kim istekliyse O'nu hatırlayıp öğüt alabilir
Dileyen kimse onu korur/aklında tutar.
Artık dileyen, onu 'düşünüp öğüt alsın.'
İsteyen ondan öğüt alır.
Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
Dileyen onu düşünüp öğüt alır.
Dileyen bundan öğüt alır.