فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ
Fe asbahat kes sarîm(sarîmi).
| fe | : böylece |
| asbahat | : oldu |
| ke | : gibi |
| es sarîmi | : simsiyah, kara toprak |
(O bağçe) simsiyah kesiliverdi.
(20-21) Artık o bostan yanarak simsiyah kesilmiş gibi bir hale dönüverdi. Derken sabahladıkları vakit birbirlerine seslendiler.
Sabaha kadar o bağ sırıma dönüvermişti
Sabaha kadar o bağ sırıma (biçilmiş tarlaya) dönmüştü.
Bahçe simsiyah kesiliverdi.
(19-20) Ama onlar daha uykudayken Rabbinin katından gönderilen bir salgın o bahçeyi sarıvermişti de bahçe kapkara kesilmişti.
Böylece bahçe, (anızı) yakılmış toprağa döndü.
(19-20) Fakat onlar daha uykudayken Rabbinin katından (gönderilen) kuşatıcı bir âfet (ateş) bahçeyi sarıverdi de, bahçe kapkara kesildi.
Sabaha doğru bahçe (yok olup) siyah bir kül (yığını halin)e döndü.
(19-20) Fakat onlar henüz uykuda iken, Rabbin tarafından gönderilen bir afet bahçeyi kapladı. Bahçe sabahleyin siyah kül haline geliverdi.
O bahçe, kapkara kesiliverdi, (kökünden yandı gitti).
O, kupkuru kesildi.
Derken bahçe, bütün mahsûlü kesilip biçilmiş, kupkuru çorak bir yere, bir çöle dönmüştü.
Bahçe kapkara kesildi.
Sonunda (bahçe) kökünden kuruyup kapkara kesildi.
(19-20) Ama onlar daha uykudayken Rabbinin katindan gonderilen bir salgin o bahceyi sarivermisti de bahce kapkara kesilmisti.
Bahçe simsiyah olmuştu.
Sonunda (bahçe) kökünden kuruyup kapkara kesildi.
ve ertesi gün (bütün bitkiler) sararıp kurumuştu.
Sabaha bahçe kapkara kesildi.
Sonunda (bahçe) kökünden kuruyup kapkara kesildi.
Bağ simsiyah küle döndü.
Bahçe simsiyah kesiliverdi.
O, simsiyah kesiliverdi.
Ve bahçe meyvesiz kalmıştı.