إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ
İlâ rabbike yevme izinil mesâk(mesâku).
| ilâ rabbi-ke | : senin Rabbine |
| yevme izin | : izin günü |
| el mesâku | : sevk |
O gün sevk (ıyyât) yalınız Rabbinedir!
(29-30) Ve bacak da bacağa dolaşmış olacaktır. O günde sevk olunmak yalnız Rabbinedir.
Rabbınadır o gün yalnız mesak
O gün kişi yalnız Rabbinin huzuruna sevkedilir.
İşte o gün sevk, ancak Rabbinedir.
O gün sevk Rabbin huzurunadır.
(26-30) Hayır, can boğaza dayandığı, “Kimdir (bunu) iyi edecek?” dendiği, (ölmek üzere olanın da) bunun ayrılış olduğunu bildiği, bacakların birbirine dolandığı zaman, işte o gün sevk ediliş, Rabbinedir.
İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.
O gün sevk, ancak Rabbına doğru olacak.
O gün sevkiyat, doğru Rabbinin divanına olur!
O gün dönüş, Rabbinedir ancak...
O gün; sevk, yalnız Rabbınadır.
O gün, Rabbinin tapısına götürülür.
İşte o gün sevkedilecek yer, sadece Rabbinin huzurudur.
O gün sevk, yalnızca Rabbinedir.
O gun sevk Rabbin huzurunadir. *
O gün Rabbine doğru yolculuk vardır.
O gün sevk yalnızca rabbinedir.
işte o zaman gidişinin Rabbine doğru olduğunu hisseder!
O gün sevk, Rabbine'dir.
O gün sevk, yalnızca Rabbinedir.
Rabbinedir o gün sevkiyat.
İşte o gün, sevk Rabbinedir (can, Allâh'ın huzûruna sevk edilir).
Rabbine doğrudur o gün sevkiyat.
O gün sevk Rabbine doğrudur.