إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ
İnnî âmentu bi rabbikum fesmeûn(fesmeûni).
| innî | : muhakkak ben |
| âmentu | : ben âmenû oldum, îmân ettim |
| bi rabbi-kum | : sizin Rabbinize |
| fe | : öyleyse |
| ismeû-ni | : beni işitin |
«Gerçek, ben Rabbinize îman etdim. İşte bunu benden duyun».
«Şüphe yok ki, ben sizin Rabbinize imân ettim. Artık bunu benden işitiniz.»
Haberiniz olsun ki ben rabbınıza iyman getirdim, gelin dinleyin beni
Haberiniz olsun ki, ben Rabbinize iman getirdim, gelin dinleyin beni!»
«Şüphesiz ki ben, Rabbinize iman getirdim, gelin dinleyin beni.»
'Şüphesiz ben Rabbinize inandım, beni dinleyin.'
“Şüphesiz ben sizin Rabbinize inandım. Gelin, beni dinleyin!”
«Şüphesiz ben, Rabbinize inandım, beni dinleyin.»
(Ey elçiler!) Şüpheniz olmasın ki ben sizin Rabbınıza imân ettim, beni işittiniz..
"Amma bakın! Ben Rabbinize inanıyorum, sizler de bunu işitmiş olun!"
Haberiniz olsun ki ben, Rabbinize iman getirdim; gelin beni dinleyin.”
Şüphesiz ki ben, Rabbınıza inandım. Artık beni dinleyin.
Şüphe yok ki ben, Rabbinize inandım, duyun sözümü.
Şüphesiz ben, Rabbinize inandım, beni dinleyin.
"Şüphesiz ben, sizin Rabbinize iman ettim; işte beni işitin."
«Şuphesiz ben Rabbinize inandim, beni dinleyin.»
Şüphesiz ben Rabb'inize inandım, beni dinleyin.
"Şüphesiz ben, sizin rabbinize inandım; işte beni işitin."
"(Ey kavmim,) ben sizin Rabbinize iman ediyorum, öyleyse bana kulak verin!"
Şüphesiz ben, Rabbi’nize iman ettim, beni dinleyin!
«Şüphesiz ben, sizin Rabbinize iman ettim; işte beni işitin.»
'Ben sizin Rabbinize iman ettim; gelin beni dinleyin.'
"Ben sizin Rabbinize inandım, (gelin) beni dinleyin."
"Ben, sizin Rabbinize iman ettim, artık dinleyin beni!"
'Ben sizin Rabbinize inandım; lütfen beni dinleyin.'