وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ
Ve innâ ilâ rabbinâ le munkalibûn(munkalibûne).
| ve innâ | : ve muhakkak ki biz |
| ilâ rabbi-nâ | : Rabbimize |
| le | : mutlaka |
| munkalibûne | : dönenler, dönecek olanlar |
(13-14) Tâki sırtlarında karaar kılasınız, sonra üzerlerine yerleşince (kalblerinizle) Rabbinizin ni'metini iyice düşünesiniz ve (dilinizle de) «Bunları bize râmeden Allahın şânı ne yücedir, münezzehdir. Yoksa biz bunlara güc yetiremezdik. Biz herhalde, ancak Rabbimize dönüb gidicileriz», diyesiniz.
(14-15) «Ve şüphe yok ki, biz Rabbimize elbette dönüp gidicileriz.» Öyle iken onun için kullarından bir cüz isnat ettiler. Şüphe yok ki, (bu gibi bir) insan elbette apaçık bir küfürbazdır.
Ve her halde biz dönüp dolaşıp rabbımıza varacağız
Ve muhakkak biz dönüp dolaşıp Rabbimize varacağız.»
«Gerçekten biz Rabbimize döneceğiz.»
(12-14) Her sınıf varlığı yaratan O'dur. Gemiler ve hayvanlardan binesiniz diye size binekler var etmiştir. Bütün bunlar; üzerlerine oturunca Rabbinizin nimetini anarak: 'Bunları buyruğumuza veren ne yücedir; zaten bizim takatimiz bunlara yetmezdi; şüphesiz Rabbimize döneceğiz' demeniz içindir.
(12-14) O, bütün çiftleri yaratan, üzerlerine kurulasınız, sonra da, kurulduğunuzda, Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve “Bunu hizmetimize veren Allah’ın şanı yücedir. Bunlara bizim gücümüz yetmezdi. Şüphesiz biz Rabbimize döneceğiz” diyesiniz diye sizin için bindiğiniz gemileri ve hayvanları yaratandır.
Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz (demelisiniz).
Ve elbette biz, dönüp dolaşıp Rabbımıza döneceğiz.
(13-14) Ta ki onların üstüne binerken Rabbinizin nimetini hatırlayasınız ve şöyle diyesiniz: "Bunları bizim hizmetimize veren Allah yüceler yücesidir, her türlü eksiklikten münezzehtir. O lütfetmeseydi biz buna güç yetiremezdik. Muhakkak ki biz sonunda Rabbimize döneceğiz."
Ve Muhakkak biz, dönüb Rabbimize varacağız.”
Ve biz, şüphesiz Rabbımıza döneceğiz.
Ve şüphe yok ki biz, Rabbimize döneceğiz deyin diye.
Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz (demelisiniz).
Ve biz elbette, Rabbimize çevrilip döneceğiz."
(12-14) Her sinif varligi yaratan O'dur. Gemiler ve hayvanlardan binesiniz diye size binekler var etmistir. Butun bunlar; uzerlerine oturunca Rabbinizin nimetini anarak: «Bunlari buyrugumuza veren ne yucedir; zaten bizim takatimiz bunlara yetmezdi; suphesiz Rabbimize dnecegiz» demeniz icindir.
Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz deyin.
Ve biz elbette, rabbimize çevrilip döneceğiz (lemünkalibun).
o halde biz mutlaka O'na döneceğiz!" diyesiniz.
(13-14) Onların sırtlarına bitip oturmanız, sonra da: Rabbiniz'in nimetlerini hatırlamanız, onlara yerleştikten sonra da: -Bunu, hizmetimize veren Allah ne yücedir. Yoksa buna bizim gücümüz yetmezdi ve biz elbette Rabbimiz'e döneceğiz demeniz için..
Ve biz elbette, Rabbimize çevrilip döneceğiz.
'Sonunda hepimiz Rabbimize döneceğiz.'
"Biz elbette Rabbimize döneceğiz."
"Ve gerçekten biz, halden hale geçerek Rabbimize mutlaka döneceğiz."
'Ve biz, sonunda Rabbimize döneceğiz.'
“Şüphe yok ki Rabbimize döneceğiz.”
“Ve herhalde biz, dönüp Rabbimize varacağız.” deyin.
“Şüphesiz ki biz Rabbimize döneceğiz.”
"Biz elbette Rabbimize döneceğiz."
“Ve biz Rabbimiz celle şânuhu'ya rücu edeceğiz.”
“Ve elbette biz, Rabbimize döneceğiz.”
“Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz.”
“Ve elbette biz Rabb'imize dön(üp gid)eceğiz.”
“Rabbimize döneceğiz.” demeniz içindir.
(13-14) “Sırtlarında denk durmanız, sonra üzerinde rahatlaştığınız zaman Rabbinizin nimetini hatırlamanız ve: “Bunu bize müsahhar kılanı tenzih ederiz. Değilse O’na güç yetirenler olmazdık ve şüphesiz biz, ancak Rabbimize dönenleriz.” demeniz içindir.”
"Muhakkak ki sonunda Rabbimize döneceğiz."
(13-14) Bu sayede sırtlarına kuruluphükmedesiniz; ve onlara hükmettiğiniz her zaman da, Rabbinizin nimetini anıp şöyle diyesiniz: “Bütün bunları bizim yararımıza bir yasaya bağlayan Allah’ın şanı ne yücedir; aksi halde bizim gücümüz buna asla yetmezdi. Nihayet şu kesin ki biz, elbet Rabbimize döneceğiz!”
Elbette biz sadece Rabbimize döneceğiz (diyesiniz).
Biz muhakkak Rabbimize döneceğiz.
“Şüphesiz bir, Rabbimize döneceğiz.”
“Biz Rabbimize dönüp varacağız.”
“Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz.”