وَفُتِحَتِ السَّمَاء فَكَانَتْ أَبْوَابًا
Ve futihatis semâu fe kânet ebvâbâ(ebvâben).
| ve futihati | : ve açıldı |
| es semâu | : sema, gökyüzü |
| fe kânet | : böylece olmuştur, oluşmuştur |
| ebvâben | : kapılar |
(o gün) gök açılmış, kapı kapı olmuş,
(19-20) Gök de açılmış artık kapı kapı oluvermiştir. Dağlar da yürütülmüş de, su gibi görülen bir hayâl olmuştur.
Semâ da açılmış olmuştur ebvab
Gök de açılmış, kapılar oluşmuştur.
Gök de açılmış, kapı kapı olmuştur.
Gökler kapı kapı açılacaktır.
Gök açılır ve kapı kapı olur.
Gökyüzü açılır ve orada pek çok kapılar oluşur;
Gökler açılacak, kapı kapı olacak.
Gökler kapı kapı açılır (her tarafı kapı haline gelen gökten melâike orduları birden indirme yapar).
Bir de, sema açılmış da kapı kapı olmuştur.
Gök açılmış, kapı kapı olmuştur.
Ve gök açılmış, kapılar haline gelmiştir.
Gökyüzü açılır ve orada pek çok kapılar oluşur;
O sırada gök açılmış ve kapı kapı olmuştur.
Gokler kapi kapi acilacaktir.
O gün gökyüzü açılır ve orada pek çok kapılar oluşur.
O sırada gök açılmış ve kapı kapı olmuştur.
göklerin açıldığı ve (kanatları açık) kapılar haline geldiği (gün);
(O gün) gök açılıp, kapı kapı olmuştur.
O sırada gök açılmış ve kapı kapı olmuştur.
Gök açılır, kapılar belirir.
Gök açılmış, kapı kapı olmuştur.
Gök açılmış, kapı kapı oluvermiştir.
Gök açılmış; kapı kapı olmuştur.