فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
Fe veylun yevme izin lil mukezzibîne.
| fe | : artık, işte |
| veylun | : vay haline |
| yevmeizin | : izin günü |
| li el mukezzibîne | : tekzip edenler, yalanlayanlar |
Vay artık o gün (peygamberleri önce) tekzib edenlere!
(10-11) Ve dağlar bir yürüyüş ile yürüyüverir. Artık o gün vay tekzîp edenler için.
Vay artık o gün o yalan diyenlere
vay haline artık o gün o yalan söyleyenlerin
Vay haline o gün yalanlayanların!
(9-12) Göğün sarsıldıkça sarsılacağı, dağların yürüdükçe yürüyeceği gün; işte o gün, daldıkları yerde eğlenip oyalanarak kıyameti yalanlayanlara yazık olacak!
(11-12) İşte o gün, içine daldıkları dünya zevki içinde eğlenip oyalanan yalanlayıcıların vay hâline!
Yalanlayanların vay haline o gün!
(9-10-11-12) O gün, gök döndükçe dönecek. O gün (Hakk'ı) yalanlıyanların vay hâline ! Ki onlar, daldıkları şeyde (küfür ve sapıklık içinde) eğlenip dururlar.
O gün, hakkı yalan sayıp Peygambere yalancı diyenlerin vay hallerine!
Vay artık o kıyamet günü, Peygamberi tekzib edenlere!...
İşte o gün; yalanlayanların vay haline.
Artık yazıklar olsun o gün yalanlayanlara.
Yalanlayanların vay haline o gün!
İşte o gün, yalanlayanların vay haline,
(9-12) Gogun sarsildikca sarsilacagi, daglarin yurudukce yuruyecegi gun; iste o gun, daldiklari yerde eglenip oyalanarak kiyameti yalanlayanlara yazik olacak!
O gün, yalanlayanların vay haline.
İşte o gün yalanlayanların vay haline.
Vay haline o Gün hakikati yalanlayanların,
O gün yalanlayanların vay haline!..
İşte o gün, yalanlayanların vay haline.
Yazıklar olsun o gün yalanlayanlara!
Yalanlayanların vay haline o gün!
Vay hallerine o gün, yalanlayanların,
Yalanlayanların vay haline o gün!