وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا
Ve berren bi vâlidetî ve lem yec’alnî cebbâren şakıyyâ(şakıyyen).
| ve berren | : ve birr sahibi |
| bi vâlidetî | : anneme (karşı) |
| ve lem yec'al-nî | : ve beni kılmadı |
| cebbâren | : bir cebbar (zorba) |
| şakıyyen | : şâkî |
«Beni anneme hürmetkar kıldı. Beni bir zorba, bir bedbaht yapmadı».
«Ve beni valideme itaatkar kıldı ve beni bir zorba, isyankâr kılmadı.»
Ve beni valideme hürmetkâr kıldı, bir cebbar şekıy kılmadı
Beni anneme saygılı kıldı, beni eşkiya bir zorba yapmadı.
«Beni anneme hürmetkar kıldı. Beni zorba ve isyankar yapmadı.»
(30-33) Çocuk: 'Ben şüphesiz Allah'ın kuluyum. Bana kitap verdi ve beni peygamber yaptı, nerede olursam olayım beni mübarek kıldı. Yaşadığım müddetçe namaz kılmamı, zekat vermemi ve anneme iyi davranmamı emretti. Beni bedbaht bir zorba kılmadı. Doğduğum günde, öleceğim günde, dirileceğim günde bana selam olsun' dedi.
“Beni anama saygılı kıldı. Beni azgın bir zorba kılmadı.”
«Beni anneme saygılı kıldı; beni bedbaht bir zorba yapmadı.»
Anama iyilikte bulunmamı emretti; O beni bedbaht bir zorba yapmadı.
"Anneme saygılı, hayırlı evlat kılıp, asla zorba, bedbaht ve hayırsız biri yapmadı"
Beni, anneme ihsankâr kıldı ve beni azgın bir zorba yapmadı.
Bir de anneme iyi davranmamı. Ve beni bedbaht bir zorba kılmadı.
Ve anama itâatli etmiştir beni ve cebbar, kötü kişi olarak yaratmamıştır beni.
Beni anneme saygılı kıldı; beni bedbaht bir zorba yapmadı.
"Anneme itati de. Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı."
(30-33) Cocuk: «Ben suphesiz Allah'in kuluyum. Bana kitap verdi ve beni peygamber yapti, nerede olursam olayim beni mubarek kildi. Yasadigim muddetce namaz kilmami, zekat vermemi ve anneme iyi davranmami emretti. Beni bedbaht bir zorba kilmadi. Dogdugum gunde, lecegim gunde, dirilecegim gunde bana selam olsun» dedi.
Beni anama düşkün bir evlat olarak yarattı; dik kafalı ve kötülük düşkünü biri olmaktan uzak tuttu.
"Anneme itaati de. Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı."
ve anamı saygıyla gözetmemi; ve beni merhametten yoksun bir zorba kılmadı.
Bir de anneme iyi davranışlı kıldı ve beni zorba ve asi kılmadı.
«Anneme itaati de. Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı.»
'Beni anneme hayırlı bir evlât kıldı; bedbaht bir zorba yapmadı.
"(Beni) anneme iyilik eder (kıldı), beni baş kaldıran bir zorba yapmadı."
"Anneme iyilik etmemi önerdi. Beni zorba bir eşkıya yapmadı."
'anneme karşı iyi huylu olmamı emretti. Beni baş kaldıran bir zorba yapmadı.'