وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ
Ve mâ sâhıbukum bi mecnûn(mecnûnin).
| ve | : ve |
| mâ | : değil |
| sâhıbu-kum | : sizin sahibiniz, arkadaşınız |
| bi mecnûnin | : bir deli |
Sizin saahibiniz bir mecnun değil.
(21-22) Orada kendisine itaat olunmuş bir emîndir. Ve sizin sahibiniz bir mecnûn değildir.
Yoksa sahibiniz mecnun değil
Yoksa sizin arkadaşınız (Muhammed), delirmiş değildir.
Arkadaşınızı cin çarpmış değildir.
Arkadaşınız (Muhammed) asla deli değildir.
(Ey Kureyşliler!) Sizin arkadaşınız (Muhammed) bir deli değildir.
Arkadaşınız (Muhammed) de mecnun değildir.
Arkadaşınız (Muhammed) deli ve dengesiz değildir.
Şunu da bilin ki, içinizden biri olan bu arkadaşınız deli değildir.
(Ey Kureyş topluluğu!) Sizin arkadaşınız (Hz. Peygamber, kâfirlerin benzettiği gibi), bir mecnûn değildir.
Sizin arkadaşınız asla deli değildir.
Sizinle konuşan, deli değildir.
Arkadaşınız (Muhammed) de mecnun değildir.
Sizin sahibiniz bir deli değildir.
Arkadasiniz (Muhammed) asla deli degildir.
Arkadaşımız deli değildir.
Sizin arkadaşınız bir deli değildir.
Çünkü, bu arkadaşınız bir deli değil:
Arkadaşınız mecnun değildir.
Sizin sahibiniz bir deli değildir.
Arkadaşınız deli değildir.
Arkadaşınız cinli değildir.
Ve arkadaşınız bir cin çarpmış değildir.
Arkadaşınız deli değildir.