مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
Mutâın semme emîn(emînin).
| mutâın | : kendisine itaat edilen |
| semme | : orada |
| emînin | : emin, güvenilir |
Orada kendisine itaat olunandır, bir emindir.
(21-22) Orada kendisine itaat olunmuş bir emîndir. Ve sizin sahibiniz bir mecnûn değildir.
muta' orada, emîn
Orada kendisine itaat edilendir, güvenilendir.
Orada ona itaat edilir, güvenilir.
(19-21) Bu Kuran, arşın sahibi katında değerli, güçlü, sözü dinlenen ve güvenilen şerefli bir elçinin getirdiği sözdür.
(19-21) O (Kur’an), şüphesiz değerli, güçlü ve Arş’ın sahibi katında itibarlı, orada (meleklerce) itaat edilen, güvenilir bir elçinin (Cebrail’in) getirdiği sözdür.
O orada sayılan, güvenilen (bir elçi)dir.
O elçi kendisine uyulandır, güvenilirdir.
Göklerde ona itaat edilir, vahiyler ona emanet edilir.
( O elçi, melekler arasında kendisine) orada itaat olunandır; hem de (vahye karşı) emindir.
Kendisine uyulandır, emindir.
İtâat edilir, emniyetlidir de.
O orada sayılan, güvenilen (bir elçi)dir.
Ona itaat edilir, sonra güvenilirdir.
(19-21) Bu Kuran, arsin sahibi katinda degerli, guclu, sozu dinlenen ve guvenilen serefli bir elcinin getirdigi sozdur.
Orada kendisine itaat edilir, güvenilir.
Ona itaat edilir, sonra güvenilirdir (emiyn).
itaat edilen ve güvene layık birinin (sözü)!
Sözü dinlenir, sonra güvenilir de..
Ona itaat edilir, sonra güvenilirdi.
Orada sözü dinlenir, ona güvenilir.
Orada (kendisine) itâ'at edilen, güvenilendir.
İtaat edilir orada kendisine, emindir.
Kendisine uyulmalı ve güvenilmeli.