مَا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ
Mâ yelfızu min kavlin illâ ledeyhi rakîbun atîdun.
| mâ yelfızu | : söylenmez |
| min kavlin | : bir söz |
| illâ | : den başka, hariç (olmaz ki, olmasın) |
| ledeyhi | : onun yanında |
| rakîbun | : gözetleyiciler |
| atîdun | : hazır bulunan |
O, bir söz atmaya dursun, mutlak yanında haazır bir gözcü vardır.
Bir lakırdı telaffuz etmez ki, illâ yanında hazırlanmış bir gözetici (melek) vardır.
Her ne söz atarsa mutlak yanında hâzır bir gözcü vardır
Her ne söz söylerse, mutlaka yanında hazır bir gözcü vardır.
İnsan hiçbir söz söylemez ki yanında (onu) gözetleyen, dediklerini zapteden bir melek hazır bulunmasın.
(17-18) Sağında ve solunda, onunla beraber oturan iki alıcı melek, yanında hazır birer gözcü olarak söylediği her sözü zaptederler.
İnsan hiçbir söz söylemez ki onun yanında (yaptıklarını) gözetleyen (ve kaydeden) hazır bir melek bulunmasın.
İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın.
Ağzından ne gibi bir söz çıkarsa mutlaka yanında onu görüp gözeten bir gözcü vardır.
(17-18) Zaten onun sağında ve solunda yerleşmiş iki kayıtçı vardır. Ağzından çıkan bir tek söz olmaz ki yanında, bu iş için hazırlanmış gözcü olmasın, onun söylediğini ve yaptığını kaydetmiş olmasın.
O, her ne söz atarsa muhakkak yanında hazır bir gözcü vardır.
O, bir söz atmaya dursun; mutlaka yanında hazır bir gözcü vardır.
Hiçbir söz söylemez ki yanında, onu zapteden, gözetip kollayan biri bulunmasın.
İnsan hiçbir söz söylemez ki, yanında gözetleyen yazmaya hazır bir melek bulunmasın.
O, söz olarak (herhangi bir şey) söylemeyiversin, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici vardır.
(17-18) Saginda ve solunda, onunla beraber oturan iki alici melek, yaninda hazir birer gozcu olarak soyledigi her sozu zaptederler.
İnsan hiçbir söz söylemez ki yanında gözetliyen, dediklerini zapteden bir melek hazır bulunmasın.
O, söz olarak (herhangi bir şey) söylemeyiversin, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici vardır.
insanın söylediği her şeyde yanıbaşında mutlaka bir gözetleyici bulunur.
Hiçbir şey söylemez ki onu gözleyen, tesbit eden biri bulunmasın.
O, söz olarak (herhangi bir şey) söylemeyiversin, mutlaka yanında hazır bir gözetleyici vardır.
Ağzından ne söz çıkacak olsa, yanında onu gözetleyen ve kaydeden biri vardır.
(İnsan,) Hiçbir söz söylemez ki yanında kendisini gözetleyen, dediklerini zapteden (bir melek) hazır bulunmasın.
Bir söz sarfetmeye dursun, yanındaki gözcü hemen zaptediverir.
Yanında gözetleyen tanıklar olmaksızın ağzından bir söz çıkmaz.