فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ
Fe zûkû azâbî ve nuzur(nuzuri).
| fe | : şimdi |
| zûkû | : tadın |
| azâbî | : azabımı |
| ve nuzuri | : ve uyarmamı |
«İşte tadın benim azabımı ve tehdîdlerimi (n akıbetini)».
(39-40) «Artık azabımı ve tehditlerimi tadın!» (dedik). Kasem olsun ki, Biz Kur'an'ı düşünülmek için kolaylaştırdık. Fakat düşünen var mı?
Tadın bakalım azâbımı ve inzarlarımı
Tadın bakalım azabımı ve uyarılarımı!
«Azabımı ve uyarılarımı tadın!» (dedik).
'Azabımı ve uyarmalarımı dinlememenin sonucunu tadın' dedik.
“Haydi azabımı ve uyarılarımı tadın!” dedik.
İşte azabımı ve uyarılarımı tadın! (denildi).
(38-39) And olsun ki, bir sabah devam eden bir azâb onlara geliverdi. «Tadın azabımı ve uyarılarımı!» (dedik),
Haydi tadın Benim cezalandırmamı ve tehditlerimi!
Tadın bakalım azabımı ve peygamberimin tehdidlerini!...
Tadın, işte azabımı ve tehditlerimi.
Artık tadın azâbımı ve korkutuşlarımı.
İşte azabımı ve uyarılarımı tadın! (denildi).
Şimdi azabımı ve uyarmamı tadın.
«zabimi ve uyarmalarimi dinlememenin sonucunu tadin» dedik.
Tadın bakalım azabımı ve uyarılarımın sonuçlarını.
Şimdi azabımı ve uyarmamı tadın.
"Uyarılarım gözardı edildiğinde başınıza gelen azabı tadın bakalım!"
-Tadın azabımı ve tehdidimi!
Şimdi azabımı ve uyarıp korkutmamı tadın.
Şimdi tadın azabımı ve uyarılarımın sonucunu!
"Azâbımı ve uyarılarımı(n âkıbetini) tadın!"
Hadi, tadın azabımı ve uyarılarımı!
Azabımı ve uyarılarımı tadın bakalım.