وَقَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ
Ve kâsemehumâ innî lekumâ le minen nâsıhîn(nâsıhîne).
| ve | : ve |
| kâseme-humâ | : ikisine yemin etti |
| innî | : muhakkak ki ben |
| leku-mâ | : gerçekten sizin ikinize |
| le min en nâsıhîne | : mutlaka nasihat (öğüt) edenlerdenim |
Bir de onlara: «Şübhesiz ki ben sizin iyiliğinizi isteyenlerdenim» diye yemîn etdi.
Ve onlara, «Ben muhakkak sizin için elbette hayırhâh olanlardanım.» diye yemin etti.
Ve her halde ben sizin hayrınızı istiyenlerdenim diye ikisine de yemin etti
Ve: «Ben gerçekten sizin iyiliğinizi isteyenlerdenim.» diye ikisine de yemin etti.
Ve onlara: «Elbette ben size öğüt verenlerdenim.» diye de yemin etti.
'Doğrusu ben size öğüt verenlerdenim' diye ikisine yemin etti.
“Şüphesiz ben size öğüt verenlerdenim” diye de onlara yemin etti.
Ve onlara: Ben gerçekten size öğüt verenlerdenim, diye yemin etti.
Ve «herhalde ben size öğüt verenlerdenim» diyerek onlara yemin etti.
(20-21) Fakat şeytan onlara, gözlerinden gizlenmiş olan edep yerlerini açığa çıkarmak için vesvese verdi. Onlara şöyle telkinde bulundu: "Rabbinizin size bu ağacın meyvesini yasaklamasının tek sebebi, sizin meleklerden veya ölümsüz hayata kavuşanlardan olmanızı önlemektir" diyerek, kendisinin onların iyiliğini istediğine dair yemin üstüne yemin etti.
Bir de onlara: “-Muhakkak ki, ben sizin iyiliğinizi isteyenlerdenim”, diye yemin etti.
Ve; doğrusu ben size öğüt verenlerdenim, diye ikisine yemin etti.
Ve yemin ederek şüphe yok ki dedi, ben size öğüt verenlerdenim.
Ve onlara: Ben gerçekten size öğüt verenlerdenim, diye yemin etti.
Ve: "Gerçekten ben size öğüt verenlerdenim" diye yemin de etti.
«Dogrusu ben size ogut verenlerdenim» diye ikisine yemin etti.
Onlara 'Ben gerçekten sizin iyiliğinizi istiyorum' diye yemin etti.
Ve: "Gerçekten ben size öğüt verenlerdenim" diye yemin de etti.
Ve onlara: "Ben gerçekten sizin iyiliğinizi isteyen biriyim" diye de and verdi.
Ben sizin, iyiliğinizi isteyen, size öğüt verenlerdenim, diye onlara yemin etti.
Ve: «Gerçekten ben size öğüt verenlerdenim» diye yemin de etti.
Sonra da 'Ben sizin iyiliğiniz için öğüt veriyorum' diye yemin etti.
Ve onlara: "Elbette ben size öğüt verenlerdenim." diye de yemin etti.
Ve onlara, "ben size öğüt verenlerdenim" diye yemin de etti.
Kendilerine yemin de etti: 'Ben size öğüt veriyorum.'