وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى
Ve kezzebe bil husnâ.
| ve kezzebe | : ve yalanladı |
| bi el husnâ | : Hüsna'yı, Allah'ın Zat'ını görmeyi |
ve o en güzeli yalanlarsa,
Ve en güzeli tekzîp etti ise.
Ve husnâyı tekzib eylerse
ve en güzeli yalanlarsa;
Ve en güzeli de yalanlarsa,
(8-10) Ama, cimrilik eden, kendini Allah'tan müstağni sayan, en güzel sözü yalanlayan kimsenin güçlüğe uğramasını kolaylaştırırız.
(8-10) Fakat, kim cimrilik eder, kendini Allah’a muhtaç görmez ve en güzel sözü (kelime-i tevhidi) yalanlarsa, biz de onu en zor olana kolayca iletiriz.
(8-11) Kim cimrilik eder, kendini müstağni sayar, en güzeli de yalanlarsa, biz de onu en zora hazırlarız. Düştüğü zaman da malı kendisine hiç fayda vermez.
(8-9-10) Kim de cimrilik edip kendini (Allah'a) muhtaç saymaz ve en güzel olanı yalanlarsa, ona da güçlüğe (uzanan yolu çekici kılıp) kolaylaştırırız.
(9-10) O en güzel kelimeyi (kelime-i tevhidi) yalan sayanı ise, en güç yola sardırırız.
Bir de en güzel kelimeyi (tevhidi) inkâr ederse;
Ve en güzeli yalanlarsa,
Ve en güzel sözü yalanladıysa.
Ve en güzeli de yalanlarsa,
Ve en güzel olanı yalan sayarsa,
(8-10) Ama, cimrilik eden, kendini Allah'tan mustagni sayan, en guzel sozu yalanlayan kimsenin gucluge ugramasini kolaylastiririz.
Ve en güzel sözü de yalanlarsa,
Ve en güzel olanı yalan sayarsa,
ve nihai güzelliği/iyiliği yalanlayana gelince,
En güzeli yalanlarsa..
Ve en güzel olanı da yalan sayarsa,
Ve en güzel olanı yalanlarsa,
Ve en güzel (söz)ü de yalanlarsa,
Ve güzelliği yalanlarsa,
Ve iyiyi, güzeli yalanlarsa,