فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ
Fezekkir innemâ ente muzekkir(muzekkirun).
| fe | : artık |
| zekkir | : zikret, hatırlat |
| innemâ | : ancak, sadece |
| ente | : sen |
| muzekkirun | : müzekkir, hatırlatıcı |
(Habîbim) sen hemen (onlara Allahın ni'metlerini, tevhîd delîllerini) hatırlat. Sen ancak bir hatırlatıcısın.
(21-22) Artık sen hatırlat. Şüphe yok ki, sen ancak bir hatırlatıcısın. Onların üzerlerinde bir musallat (cebbâr) değilsin.
haydi ıhtar et; sen şimdi sırf bir öğütçüsün
Haydi öğüt ver, sen şimdi yalnızca bir öğütçüsün!
Haydi öğüt ver; sen şimdi sırf bir öğütçüsün.
Sen öğüt ver! Esasen sen sadece bir öğütçüsün.
Artık sen öğüt ver! Sen ancak bir öğüt vericisin.
(21-26) O halde (Resûlüm), öğüt ver. Çünkü sen ancak öğüt vericisin. Onların üzerinde bir zorba değilsin. Ancak yüz çevirip inkâr edene gelince, işte öylesini Allah en büyük azap ile cezalandırır. Şüphesiz onların dönüşü sadece bizedir. Sonra onların sorguya çekilmesi de sadece bize aittir.
Öğüt ver; çünkü sen ancak bir öğütçüsün.
İşte böyle... Sen insanları irşada devam et! Zaten senin görevin sadece irşad edip düşündürmektir.
Artık sen (Ey Rasûlüm, deliller göstererek) nasihat et. Sen ancak bir öğüd vericisin.
Öğüt ver, çünkü sen; ancak bir öğütçüsün.
Artık korkut, öğüt ver, sen, ancak bir korkutucusun, bir öğütçü.
O halde (Resûlüm), öğüt ver. Çünkü sen ancak öğüt vericisin.
Artık sen, öğüt verip hatırlat. Sen, yalnızca bir öğüt verici, bir hatırlatıcısın.
Sen ogut ver! Esasen sen sadece bir ogutcusun.
Ey Muhammed! Sen öğüt ver. Çünkü sen ancak öğüt verensin.
Artık sen, öğüt verip hatırlat. Sen, yalnızca bir öğüt verici, bir hatırlatıcısın.
İşte böyle, (ey Peygamber,) onlara öğüt ver; senin görevin yalnız öğüt vermektir:
-Hatırlat/uyar! Sen ancak uyarıcısın.
Artık sen, öğüt verip hatırlat. Sen, yalnızca bir öğüt verici, bir hatırlatıcısın.
Öğüt ver; çünkü sen öğüt vericisin.
Öğüt ver, çünkü sen ancak öğüt verensin.
Artık uyar/düşündür! Çünkü sen bir uyarıcı/düşündürücüsün.
Hatırlat, çünkü sen hatırlatıcısın.