إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى
İnne ilâ rabbiker ruc’â.
| inne | : muhakkak |
| ilâ rabbi-ke | : senin Rabbine |
| er ruc'â | : dönüş |
(Ey insan) şübhesiz dönüş (ün) ancak Rabbinedir.
Muhakkak ki dönüş, ancak Rabbinedir.
Her halde nihayet rabbınadır dönüş
Kesinlikle sonunda Rabbinedir dönüş!
Muhakkak ki dönüş mutlaka Rabbinedir.
Dönüş şüphesiz Rabbinedir.
Şüphesiz dönüş ancak Rabbinedir.
(6-8) Gerçek şu ki, insan kendini kendine yeterli görerek azar. Kuşkusuz dönüş Rabbinedir.
Şüphesiz ki dönüş ancak Rabbınadır.
Ama dönüş elbette Rabbinedir!
Muhakkak ki, (ey insan!) Nihayet Rabbinedir dönüş.
Dönüş, şüphesiz ancak Rabbınadır.
Şüphe yok ki dönüş, Rabbinin tapısına.
Kuşkusuz dönüş Rabbinedir.
Şüphesiz, dönüş yalnızca Rabbinedir.
Donus suphesiz Rabbinedir.
Dönüş Rabbinedir.
Şüphesiz, dönüş yalnızca rabbinedir.
oysa, herkes eninde sonunda Rabbine dönecektir.
Oysa, dönüş Rabbinedir.
Şüphesiz, dönüş yalnızca Rabbinedir.
Oysa dönüş Rabbinedir.
Ama dönüş Rabbinedir (O'nun huzurunda bu azgınlığının hesabını verecektir).
Oysa ki, dönüş yalnız Rabbinedir!
Elbette, dönüş senin Rabbinedir.