عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
Allemel insâne mâ lem ya’lem.
| alleme | : öğretti |
| el insâne | : insan |
| mâ | : şey |
| lem ya'lem | : bilmiyor |
İnsana bilmediğini O öğretdi.
İnsana bilmediği şeyleri bildirmiştir.
O insana bilmediği şeyleri öğretti
O, insana bilmediği şeyleri öğretti.
İnsana bilmediği şeyleri öğretti.
(3-5) Oku! Kalemle öğreten, insana bilmediğini bildiren Rabbin, en büyük kerem sahibidir.
(4-5) O, kalemle yazmayı öğretendir, insana bilmediğini öğretendir.
(3-5) Oku! İnsana bilmediklerini belleten, kalemle (yazmayı) öğreten Rabbin, en büyük kerem sahibidir.
İnsana bilmediğini öğretip belletti.
İnsana bilmediklerini öğretendir.
İnsana bilmediği şeyleri öğretti.
İnsana bilmediğini öğretmiştir.
İnsana bilmediğini belletmiştir.
İnsana bilmedikleri şeyi öğretti.
İnsana bilmediğini öğretti.
(3-5) Oku! Kalemle ogreten, insana bilmedigini bildiren Rabbin, en buyuk kerem sahibidir.
İnsana bilmediğini öğretti.
İnsana bilmediğini öğretti.
insana bilmediğini belleten!
İnsana bilmediğini öğretendir.
İnsana bilmediğini öğretti.
İnsana bilmediklerini öğreten Odur.
İnsana bilmediğini öğretti.
İnsana bilmediğini öğretti.
İnsana bilmediklerini öğretti.