فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا
Fe elhemehâ fucûrehâ ve takvâhâ.
| fe | : sonra |
| elheme-hâ | : ona ilham etti |
| fucûre-hâ | : onun fücuru |
| ve | : ve |
| takvâ-hâ | : onun takvası |
sonra da ona hem kötülüğü, hem (ondan) sakınmayı ilham edene ki,
Sonra da ona günahını ve takvâsını ilham etmiş olana (andolsun ki),
Sonra da ona bozukluğunu ve korunmasını ilham eyliyene ki
sonra da ona bozukluğunu ve korunmasını ilham edene ki,
Sonra da ona kötülük ve takva kabiliyetini verene yemin olsun ki,
Sonra da ona iyilik ve kötülük kabiliyeti verene and olsun ki:
(7-9) Nefse ve onu düzgün bir biçimde şekillendirip ona kötülük duygusunu ve takvasını (kötülükten sakınma yeteneğini) ilham edene andolsun ki, nefsini arındıran kurtuluşa ermiştir.
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Sonra da ona fenalıklarını ve (bunlardan) sakınmasını ilham edene yemîn olsun ki,
(8-9) Ona hem kötülük, hem de ondan sakınma yolu ilham eden hakkı için ki: Nefsini maddî ve manevî kirlerden arındıran, felaha erer.
Sonra da o nefse, isyanını ve itaatını öğretene ki,
Sonra da ona, hem kötülüğü hem de takvayı ilham edene,
Derken ona kötülüğünü de, çekinmesini de ilham etmiştir.
Sonra da ona iyilik ve kötülükleri ilham edene yemin ederim ki,
Sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun).
Sonra da ona iyilik ve kotuluk kabiliyeti verene and olsun ki:
Sonra da ona iyilik ve kötülük kabiliyeti verene andolsun ki,
Sonra ona fücurunu ve takvasını ilham edene (andolsun).
ve nasıl ahlaki zaaflarla olduğu kadar Allah'a karşı sorumluluk bilinciyle de donatıldığını!
Sonra da ona kötülüğü ve korunmayı ilham edene..
Sonra ona fücurunu (sınır tanımaz günah ve kötülüğünü) ve ondan sakınmayı ilham edene (andolsun).
Kötülüğünü de, iyiliğini de ona ilham edene:
Ona bozukluğunu ve korunmasını (isyânını ve itâ'atini) ilhâm edene andolsun ki:
Ardından da ona bozukluğunu ve takvasını ilham edene ki,
Sonra da ona kötülüğünü ve erdemliliğini bildirene andolsun ki;