وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا
Ven nehâri izâ cellâhâ.
| ve | : ve |
| en nehâri | : gündüz |
| izâ | : olduğu zaman |
| cellâ-hâ | : onu açığa çıkardı, izhar etti |
ona parlaklık verdiği zaman gündüze,
(1-3) Andolsun güneşe ve aydınlığa. Ve güneşe tâbi olduğu vakit kamere. Ve güneşi açıkladığı vakit gündüze.
Ve gündüze: Açtığı zaman onu
onu açıp ortaya çıkardığında gündüze,
Güneş'i açıp ortaya çıkaran gündüze,
Onu ortaya koyan gündüze,
Onu ortaya çıkardığında gündüze andolsun,
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Güneşi açtığı zaman gündüze,
Dünyayı açığa çıkaran gündüz,
Güneş gündüzü açıb aydınlattığı zaman gündüze,
Onu açığa çıkardığında gündüze,
Ve ışıdığı zaman güne.
Onu açığa çıkarttığında gündüze,
Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze,
Onu ortaya koyan gunduze,
Onu ortaya koyan gündüze,
Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze,
Dünyayı gün ışığına çıkaran gündüzü düşün,
Onu ortaya koyan gündüze.
Onu (güneş) parıldattığı zaman gündüze,
Ve dünyayı aydınlatan güne,
Güneşi ortaya çıkaran gündüze andolsun.
Onu iyice açtığı vakit gündüze,
Onu açığa çıkaran gündüze,