وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا
Vel leyli izâ yagşâhâ.
| ve | : ve |
| el leyli | : gece |
| izâ | : olduğu zaman |
| yagşâ-hâ | : onu kapladı, sardı |
onu örtüb büründüğü zaman geceye,
(4-5) Ve güneşi örtüp ışıklığını gideren geceye. Ve göğe ve onu bina edene.
Ve geceye: Sararken onu
onu sardığında geceye,
Onu örten geceye,
Onu bürüyen geceye,
Onu bürüdüğünde geceye andolsun,
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Güneşi örtüp bürüdüğü zaman geceye,
Onu bürüyüp saran gece hakkı için!
Ziyasını örtüb bürüdüğü zaman geceye,
Örtüp bürüdüğünde geceye,
Ve kapladığı zaman geceye.
Onu örttüğünde geceye,
Onu sarıp örttüğü zaman geceye,
Onu buruyen geceye,
Onu bürüyen geceye,
Onu sarıp örttüğü zaman geceye,
ve onu karanlığa boğan geceyi!
Onu örten geceye.
Onu sarıp örttüğü zaman geceye,
Ve onu örten geceye,
Onu örten geceye andolsun.
Ve onu sarıp sarmaladığı zaman geceye.
Onu örten geceye,