وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا
Veş şemsi ve duhâhâ.
| ve | : andolsun |
| eş şemsi | : güneş |
| ve | : ve |
| duhâ-hâ | : onun duha vaktine |
Andolsun güneşe ve onun aydınlığına,
(1-3) Andolsun güneşe ve aydınlığa. Ve güneşe tâbi olduğu vakit kamere. Ve güneşi açıkladığı vakit gündüze.
Kasem olsun o güneşe ve parıltısına
Andolsun güneşe ve parıltısına,
Güneş'e ve onun parıltısına,
Güneşe ve onun ışığına,
Güneşe ve onun aydınlığına andolsun,
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Güneş'e ve onun kuşluk vaktindeki parlak aydınlığına,
Güneş ve onun aydınlığı, hakkı için!
And olsun, güneşe ve onun aydınlığına,
Andolsun güneşe ve aydınlığına.
Andolsun güneşe ve ışığına.
Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına
Güneşe ve onun parıltısına andolsun,
Gunese ve onun isigina,
Güneşe ve onun ışığına,
Güneşe ve onun parıltısına andolsun,
Güneşi ve onun aydınlık veren parlaklığını düşün,
Andolsun Güneş’e ve aydınlığına.
Güneşe ve onun parıltısına andolsun.
And olsun Güneşe ve aydınlığına,
Güneşe ve onun aydın sabahına andolsun,
Yemin olsun Güneş'e ve ışığının parladığı kuşluk vaktine,
Andolsun güneşe ve onun aydınlığına,