وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا
Ve kad hâbe men dessâhâ.
| ve kad | : ve olmuştur |
| hâbe | : heba oldu, hüsrana uğradı |
| men | : kim, kimse |
| dessâ-hâ | : onun kusurlarını örtmeye çalıştı |
onu alabildiğine örten kişi ise elbette ziyana uğramışdır.
(9-10) Nefsini temizlemiş olan şüphe yok ki, felâha ermiştir. Ve muhakkak ki, nefsini noksana düşüren de hüsrâna uğramıştır.
Ve ziyan etmiştir onu kirletip gömen
Onu kirletip gömen de ziyan etmiştir!
Onu kirletip gömen de ziyan etmiştir.
Kendini fenalıklara gömen kimse de ziyana uğramıştır.
Onu kötülüklere gömüp kirleten kimse de ziyana uğramıştır.
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Ve kendini (inkâr ve günah ile) örtüp (karanlıklara) gömen kimse hüsrana uğramıştır.
Onu günahlarla örten ise ziyana uğrar.
Ve hüsrana uğramıştır, (Allah’ın) azdırdığı kimse...
Ve onu örtüp kirleten ise muhakkak ziyana uğramıştır.
Ve andolsun ki kim, özünü kirletmiş, kötülüğe gömmüşse ziyana girmiştir.
Onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır.
Kendini fenaliklara gomen kimse de ziyana ugramistir.
Kendini fenalıklara gömen kimse de ziyana uğramıştır.
Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır.
onu (karanlığa) gömen ise hüsrandadır.
Onu kötülüğe gömen ise mahvolmuştur.
Ve onu (isyanla, günahla, bozulmalarla) örtüp saran da elbette yıkıma uğramıştır.
Onu günaha gömen de hüsrana düşmüştür.
(Yaratıklara taparak) Onu alçaltan da ziyana uğramıştır.
Onu kirletip örtense kayba uğramıştır.
Onu başıboş bırakan ise zarar etmiştir.