وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا
Vel ardı ve mâ tahâhâ.
| ve | : ve |
| el ardı | : arz, yeryüzü |
| ve | : ve |
| mâ | : şey |
| tahâ-hâ | : onu yayıp döşedi, yaşanır hale getirdi |
yere ve onu yayıb döşeyene,
(6-7) Ve yere ve onu yayıp döşeyene. Ve nefse ve onu düzeltmiş olana.
Ve yere ve onu döşeyene
yere ve onu döşeyene,
Yere ve onu döşeyene,
Yere ve onu yayana,
Yere ve onu yayıp döşeyene andolsun,
(1-10) Güneşe ve kuşluk vaktindeki aydınlığına, güneşi takip ettiğinde aya, onu açığa çıkarttığında gündüze, onu örttüğünde geceye, gökyüzüne ve onu bina edene, yere ve onu yapıp döşeyene, nefse ve ona birtakım kabiliyetler verip de iyilik ve kötülüklerini ilham edene yemin ederim ki, nefsini kötülüklerden arındıran kurtuluşa ermiş, onu kötülüklere gömen de ziyan etmiştir.
Yere ve onu yapıp döşeyene,
Yer ve onu yayıp döşeyen,
Arza ve onu döşeyene,
Yere ve onu yayana,
Ve yere ve onu döşeyene.
Yere ve onu yapıp döşeyene,
Yere ve onu yayıp döşeyene,
Yere ve onu yayana,
Yere ve onu yayana.
Yere ve onu yayıp döşeyene,
ve yeryüzünü, onun (uçsuz bucaksız) genişliğini!
Yere ve onu yayana.
Yere ve onu yayıp döşeyene,
Ve yeryüzüne ve onu yayıp döşeyene,
Yere ve onu yuvarlayıp döşeyene andolsun.
Yere ve onu döşeyene.
Yere ve onu yuvarlayıp döşeyene,