وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ
Vel ardı zâtis sad’(sad’ı).
| ve | : andolsun |
| el ardı | : ve arz, yeryüzü |
| zâti | : sahip |
| es sad'ı | : yarık, arz kabuğundaki çatlak |
o (nebat ile) yarılan yere ki,
(11-12) Andolsun o dönüş sahibi olan semaya. Ve çatlayıp yarılan yeryüzüne.
Ve o arzı zati sad'a
yarılan yere,
O yarılıp çatlayan yere,
(11-12) Dönüşlü göğe ve yarılan yeryüzüne and olsun ki,
Yarık yarık çatlamış yere andolsun.
(11-17) Dönüş sahibi olan (yağmur yağdıran) göğe, (nebat ile) yarılan yere yemin ederim ki Kur'an, (hak ile bâtılı) ayıran bir sözdür. O, asla bir şaka değildir. Onlar bir tuzak kurarlar, ben de bir tuzak kurarım. Kâfirlere mühlet ver, onları biraz kendi hallerine bırak (pek yakında desteğimiz sana gelecek).
Sürülüp yarılmaya elverişli yere and olsun,
(11-12) Yağmur dolu gök, bitkilerin çıkması için yarılan yer hakkı için:
(Nebat bitirmek için) yarılan arza ki,
Ve yarılan yere,
Ve nebat bitirmek için çatlayıp yarılan yere.
(Nebat ile) yarılan yere,
Yarılan yere de.
(11-12) Yagmurun donusunu saglayan goge ve yarilan yeryuzune and olsun ki,
Bitkinin yeşerdiği yere andolsun ki.
Yarılan yere de.
ve bitkilerle patlayıp yarılan yeri!
Çatlayan toprağa andolsun ki..
Yarılan yere de.
Ve yarıklarla dolu yere:
(Bitkilerin çıkması için) Çatlayan yere andolsun ki,
Çatlayışlarla/yarılışlarla dolu yere de yemin olsun,
Ve yarılan yeryüzüne andolsun ki,