Mektubat-ı Rabbani-Tam Metin Tercümesi-Abdülkadir Akçiçek-Çile Yayınları-1979
211.Mektup
- Ayrıntılar
- Kategori: Mektubat-ı Rabbani
- Gösterim: 4158
211. MEKTUP
MEVZUU : a) Suâle cevap..
b) Tekmil ve irşad makamının bazı levazimi (gerekli işlerinin) beyanı..
***
NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu. Molla Yar
Muham-med Kadim Bedahşî'ye yazmıştır.
***
Kıymetli mektup., pek kıymetli kardeş Mevlâna
Yar Muhammed Kadim'den geldi; ferahı mucib oldu.
Allah-ü Taâlâ onu, kemalin ve tekmilin
zirvesine ulaştırsın.. Nebiyy-i Muhtar ve onun pek şerefli âli hürmetine.. Ona
ve âline salât ve selâm..
***
Bana soruyorsun ki:
— Mevlâna, bir sözünde şöyle demiş:
— Yanımdaki güzel Hak idi.. Böyle bir kelâm
caiz mi? değil mi?.. Bilesin ki.
Bu gibi işler, bu yolda çok vuku bulur; dilde
cereyan eder. Bu türlü muameleye şöyle denir:
— Tecelli-i surî..
Bu muameleye uğrayan kimse ise., tecelli
yolundan gelen bu sureti Hak sanır..
Bu manada asıl söz Hakkı, ancak Şeyh-i Eceli
İmam-ı Rabbanî Hazret-i Hace Yusuf Hemedanî'nindir; şöyle dedi:
— Bu. öyle hayallerdir ki, bunlarla tarikat
çocukları büyür..
***
Sonra bilesin ki.
Size icazet nev'inden bir şey sudur etmişti.
İstedim ki, bu babda bazı faydalı şeyleri yazayım. Uygun düşer ki, akıl kulağı
ile dinleyesin ve onlarla amel edesin..
Bilesin ki,
Sana bir talib, tarikat isteği ile gelirse.,
ona tarikat talimi için, düşünüp ve teenni gösteresin. Bu teenni ve düşünmeyi,
sana istidraç geleceği korkusuna binaen yapmalısın. Zira böyle şeyde senin bir
batağa saplanman korkusuna bakılmalıdır.
Bilhassa, müridlerin gelişi ise, sende bir
ferah ve sürür hâsıl olursa işte o zaman: Bu Öabda tazarru ve iltica yoluna
girmelisin..
İstihareleri devam ettirmelisin; taa, o gelen
kimseye tarikat talimi işinde, bir hoşnutluk husulüne yakin hâsıl oluncaya
kadar..
Böyle bir şeyde istidraç ve dalâlete
saptırmak murad değildir..
Çünkü: Allah'ın kulları üzerinde tasarrufta
bulunmak, onların terbiyesi için vakit zay etmek, Sübhan Hakkın izni olmadan
caiz değildir.
Yüce Allah'ın şu kavlinde anlatılan manaya
delâlet vardır:
— «Rabblannm izni ile, insanları zulmetten
nura çıkarman için..» (14/1)
Şöyle hikâye edildi:
Değerli zatlardan biri vefat etmiş. Ona şu
hitap gelmiş:
— Sen miydin, kullarıma karşı benim dinimde
zırh giyen?.
— Evet.. Deyince, şöyle denir:
— Kullarımı bana bıraksaydın; kalbinle bana
yönelseydin ya..
***
Sana ve senden başkalarına verilen icazet;
bazı şartlara ve Allah'ın rızası olduğu üzerine bilgi hâsıl olmasına bağlıdır.
Henüz şartsız icazet verme zamanı gelmedi. O vakit gelinceye kadar, şartlara
riayet etmek gerekir.
Haberleşmek şarttır.
Burada anlatılan mana, Mir Nu'man'a da
yazılmıştır. Bu hususda ondan da bilgi alabilirsiniz.
Hülâsa: O vakit gelinceye kadar çalışmak
gerekir. O zaman geldikte, şartların darlığından halâs müyesser olur.
Vesselam..
