مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى
Mâ veddeake rabbuke ve mâ kalâ.
| mâ veddea-ke | : sana veda etmedi, seni terketmedi |
| rabbu-ke | : senin Rabbin |
| ve mâ kalâ | : ve darılmadı |
(Habîbim) Rabbim seni terketmedi. (Sana) darılmadı da.
Rabbin seni ne terketti ve ne de (sana) darıldı.
veda' etmedi rabbın sana ve darılmadı
Rabbin sana veda etmedi ve darılmadı!
Rabbin seni bırakmadı ve darılmadı.
Rabbin seni ne bıraktı ve ne de sana darıldı.
Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.
(1-3) Kuşluk vaktine ve sükûna erdiğinde geceye yemin ederim ki Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı.
Rabbin seni terketmedi ve sana darılmadı..
Ey Resulüm! Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.
Rabbin seni terk etmedi (Ey Rasûlüm), darılmadı da...
Rabbın seni ne terk etti, ne de darıldı.
Rabbin, seni ne terketti, ne de darıldı sana.
Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı.
Rabbin seni terketmedi ve darılmadı.
Rabbin seni ne birakti ve ne de sana darildi.
Rabbin seni bırakmadı ve sana darılmadı,
Rabbin seni terketmedi ve darılmadı.
Rabbin seni ne unuttu ne de darıldı:
Rabbin seni terk etmedi ve sana darılmadı.
Rabbin seni terketmedi ve darılmadı da.
Rabbinin seni terk ettiği de yok, sana darıldığı da.
Rabbin, seni bırakmadı ve sana darılmadı.
Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.
Rabbin seni ne bıraktı ne de sana darıldı.