Mektubat-ı Rabbani-Tam Metin Tercümesi-Abdülkadir Akçiçek-Çile Yayınları-1979

117.Mektup

117. MEKTUP

MEVZUU : Başta iken, kalbin hisse tabi (uymuş) olduğu; nihayette (sonda bu tabi olmanın (uymanın) bu tabi olmanın kalmayacağının beyanı.

***

NOT : İMAMI RABBANİ Hz. bu mektubu, Molla Muhammed Yar Bedahşî'ye yazmıştır.

***

Mevlâna Yar Muhammed unutmamış olacak: Kalb bir müddet hisse tabidir.

Hiç şüphe yok ki, her ne şey histen uzak ise.. (Yani: Zahirî duygulardan..) o şey, kalbden dahi uzak olur.. Bir hadis-i şerifte:

— «Bir kimse gözüne sahib olmazsa, onun yanında kalb yoktur.»

Buyuruldu ki, bu mertebeye işarettir.

İşin nihayetinde kalbe tebaiyet olmayınca; kalbe uzak olduğu için, bir şeyin uzaklığı hisse tesir etmez.

Bir şeyin yakınlığı varsa, bu yakınlık kalb yakınlığı hasebi iledir; uzak olursa, bu da his hasebi iledir.

Üstte anlatılan mana icabı olarak; tarikat meşayihi müptedinin ve mutavassıtın, kâmil mükemmel şeyhin sohbetinden ayrılmasına cevaz vermezler.

***

Hülâsa..

— Hepsine erilmezse de, hepsi terk edilmez.. Hükmüne göre, bu tarikata devam etmek gerekir. Tam manası ile, ayrı cinsin sohbetinden kaçınmalısın.

Şeyh Meyan Müzzemmil'in kudümünü, saadetin mukaddimesini bilerek, sohbetini ganimet saymalısın..

Çoğu zamanlarını, onun sohbeti ile geçir. Zira, o zat: Kıymetli bir varlıktır; cidden böyle..

Vesselam..