Yatırımın Meyvesi
- Ayrıntılar
- Kategori: Hikaye ve Kıssa
- Gösterim: 1284
Halîfe Hârûn Reşîd, atıyla giderken ihtiyar birisinin fidan dikmekte olduğunu görür ve onunla konuşmak ister:
— Selâmün aleyküm baba. Kolay gelsin, ne yapıyorsun?
— Görüyorsun ya, fidan dikiyorum.
— Bu fidan kaç senede meyve vermeye başlar?
— Yirmi-otuz senede.
— İyi ama baba, senin saçın sakalın ağarmış, iyice ihtiyarlamışsın. Þimdi bu fidanı dikiyorsun, ama ne zaman bunun meyvesini yiyeceksin? Ömrün yeter mi ki?
— İş dediğin gibi değil evlat. Bizden öncekiler dikmiş, şimdi biz onların diktiği ağaçların meyvelerini yiyoruz. Biz de dikelim, bizden sonrakiler de bizim diktiğimiz ağaçların meyvesini yesinler.
İhtiyarın bu sözleri Harun Reşid’in hoşuna gider. Ona bir kese altın verir. İhtiyar:
— Bak, bu fidan ne zaman meyve verecek? Sen onun meyvesini yiyebilecek misin? diye soruyordun. Görüyor musun, hemen meyve verdi, der.
Bu cevaptan çok hoşlanan Harun Reşid, ihtiyara bir kese altın daha verir. Zeki ve hazırcevap ihtiyar, bu sefer de:
— Herkesin ağacı senede bir meyve verir. Benimkisi ise iki defâ meyve verdi der.
Bu sözünden de memnun olan Harun Reşid, ona bir kese daha verince, vezîri:
— Efendim, buradan hemen uzaklaşalım. Yoksa bu akıllı ihtiyar elinizde birşey bırakmayacak, der.
Oradan ayrılan Harun Reşid, kendi idaresinde bulunan insanların, bu ihtiyar gibi, kendisinden sonra gelecekleri de düşündükleri için Allah’a hamdeder.