بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا
Bi enne rabbeke ehvâlehâ.
| bi enne | : olması ile |
| rabbe-ke | : senin Rabbin |
| evhâ lehâ | : ona vahyetti |
Çünkü Rabbi kendisine (o vech ile) vahyetmişdir.
Çünkü, şüphe yok Rabbin ona vahyetmiştir.
Çünkü rabbın ona vahy eylemiştir
Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir.
(4-5) O gün yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle haberlerini anlatacaktır.
(4-5) İşte o gün, yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle kendi haberlerini anlatır.
Çünkü Rabbin ona (öyle) vahyetmiştir.
(1-5) Yerküre kendine has sarsıntısıyla sallandığı, toprak ağırlıklarını dışarı çıkardığı ve insan «Ne oluyor buna!» dediği vakit, işte o gün (yer) Rabbinin ona bildirmesiyle bütün haberlerini anlatır.
Yeryüzü o gün —Rabbi cna vahyettiği için— haberlerini anlatır da anlatır.
Çünkü Rabbin ona bunları vahyeder.
Çünkü Rabbin O’na (anlatacağı şeyleri) vahy etmiştir.
Çünkü Rabbın kendisine vahyetmiştir.
Çünkü Rabbin, vahyetmiştir, bildirmiştir ona.
Rabbinin ona bildirmesiyle.
Çünkü senin Rabbin, ona vahyetmiştir.
(4-5) Iste o gun, yer, Rabbinin ona vahyetmesiyle kendi haberlerini anlatir.
Çünkü Rabbin ona vahiy ile herşeyi bildirmiştir.
Çünkü senin rabbin, ona vahyetmiştir.
Rabbinin vahyettiği şekilde.
Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir.
Çünkü senin Rabbin, ona vahyetmiştir.
Çünkü Rabbin ona bunu vahyetmiştir.
Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir (onun için başından geçenleri anlatır).
Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir.
Çünkü Rabbin ona vahyetmiştir.