وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ
Ve hâzel beledil emîn(emîni).
| ve | : ve |
| hâzâ | : bu |
| el beledi | : belde, şehir |
| el emîni | : emin, güvenilir |
ve şu emîn şehre ki,
Ve bu emin olan beldeye.
Ve Bu beled-i emîne
ve bu güvenli beldeye ki,
Ve bu güvenli beldeye andolsun ki,
And olsun bu güvenli Mekke şehrine ki:
Bu güvenli şehre (Mekke’ye) andolsun ki,
(1-5) İncire, zeytine, Sina dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik.
Ve güven veren bu şehre (Mekke'ye) and olsun ki,
Bu emin belde hakkı için ki:
Bir de bu emîn şehre (Mekke’ye) ki:
Ve şu emin kente,
Ve bu emîn şehre.
Ve şu emîn beldeye yemin ederim ki,
Ve şu emin beldeye (güvenilir şehre).
And olsun bu guvenli Mekke sehrine ki:
Andolsun bu güvenli Mekke şehrine,
Ve şu güvenli (emin) beldeye (güvenilir şehre).
ve bu güvenli toprakları!
Ve bu güvenli beldeye.
Ve şu emin beldeye (güvenilir şehre).
Ve bu güvenli beldeye:
Ve bu güvenli Şehre andolsun ki,
Ve şu güvenli kente ki,
Ve andolsun bu güvenilir kente (Mekke'ye) ki;