الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ
Elletî tettaliu alel ef’ideh(ef’ideti).
| elletî | : ki o |
| tettaliu | : üstüne çıkar |
| alâ el ef'ideti | : yüreklerin üzerine |
ki tırmanıb yüreklerin ta üstüne çıkacak (kaplayacak) dır o.
(6-7) Allah'ın tutuşturulmuş bir ateşidir. Öyle ki, yüreklerin üzerine yüklenecektir.
Ki çıkar gönüller üstüne
ki, gönüllerin ta üstüne çıkar!
(6-7) O, kalplerin içine işleyecek, Allah'ın tutuşturulmuş bir ateşidir.
(6-7) O, yüreklere çökecek olan, Allah'ın tutuşturulmuş ateşidir.
(6-7) O, Allah’ın, yüreklere işleyen tutuşturulmuş ateşidir.
(6-7) Allah'ın, tutuşturulmuş, (yandıkça) tırmanıp kalplerin ta üstüne çıkan ateşidir.
(6-7) Allah'ın, yürekler üstüne yükselip çıkan tutuşturulmuş ateşidir.
(6-7) Allah’ın tutuşturulmuş bir ateşidir. Bir ateş ki ta kalplere kadar işleyip yakar.
Öyle ki, onun acısı kalblere kadar girer.
Ki tırmanıp yüreklerin içine işler.
Öylesine ateş ki yürekleri sarar, kaplar.
(Yandıkça) tırmanıp kalplerin ta üstüne çıkar.
Ki o, yüreklerin üstüne tırmanıp çıkar.
(6-7) O, yureklere cokecek olan, Allah'in tutusturulmus atesidir.
Tırmanıp yüreklerin üstüne çıkan.
Ki o, yüreklerin (efide) üstüne tırmanıp çıkar.
(günahkar) kalplerin üstünde yükselen:
Kalplere işleyen...
Ki o, yüreklerin üstüne tırmanıp çıkmaktadır.
Yüreklere kadar işler.
(Bir ateş) Ki gönüllere işler.
Ki tırmanıp işler yüreklere.
Ki beyinlere işler.