لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ
Lâ a’budu mâ ta’budûn(ta’budûne).
| lâ a'budu | : ben kul olmam, tapmam |
| mâ ta'budûne | : sizin kul olduğunuz, taptığınız şeyler |
«ben, sizin tapmakda olduklarınıza tapmam».
«Ben sizin ibadet ettiğinize ibadet etmem.»
Tapmam o tapdıklarınıza
tapmam o taptıklarınıza!
Sizin taptıklarınıza ben tapmam.
'Ben sizin taptıklarınıza tapmam.'
“Ben sizin kulluk ettiklerinize kulluk etmem.”
(1-2) (Resûlüm!) De ki: Ey kâfirler! Ben sizin tapmakta olduklarınıza tapmam.
Sizin taptığınıza tapmam.
Ben sizin ibadet ettiklerinize ibadet etmem.
Ben, sizin ibadet etmekte olduklarınıza (putlara) tapmam.
Ben, sizin tapmakta olduklarınıza tapmam.
Tapmam sizin taptıklarınıza.
Ben sizin tapmakta olduklarınıza tapmam.
"Ben sizin taptıklarınıza tapmam."
«Ben sizin taptiklariniza tapmam.»
Ben sizin taptıklarınıza tapmam.
"Ben sizin taptıklarınıza tapmam."
Ben tapmam sizin taptığınıza,
Ben sizin kulluk ettiğinize kulluk etmem.
«Ben sizin taptıklarınıza tapmam.»
Sizin tapmakta olduklarınıza ben tapacak değilim.
Ben sizin yaptığınız ibâdeti yapmam;
Kulluk etmem sizin kulluk ettiğinize.
'Ben, sizin taptıklarınıza tapmam.'