Aynada Kendim
- Ayrıntılar
- Kategori: Şiir
- Gösterim: 1443
…bana kendim bile yakışmıyor
bu gün aynada baktım kendimi,
astım aynanın köşesine sesimi
yanına iliştirdim gülmemi
üstüne çıkardım hevesimi
ne ben beğendim kendimi/
ne de ayna beğendi beni…
kendimi ararken
buldum sandığım gök devrildi yakama
bir can arttı buluttan azalttım kendimi
yere düşerken yağmurlar.
flu renkler/gül ibrişim
mor bir cetvelde mihenk kederini tutunca elim
şakaklarımdan ilmiklediğim sözler gezindi
tende can/ruhta reva/kalpte aşk
bir pelikan yuva yaptı göz çukurlarıma
serçelerin didiklediği çatı katı kadar sessiz kulağım
bir güvercin hüznüyle içti son tınıda kendi bedenini
bedende can/canda ten
ruhta reva gösterisi ey kâri bir dirim ateş
…
şimdi bulutlar söylesin
hapis geceden içli tutuklu bir yuva iken
kendini hangi şiire yakacaksın
verdiğin cümle sözken ezberimde
ey gülüne su diye kan attığım
zemheriyi peşime doladığın gün
hangi çıkmazın beni paklayacak.
mahşerini yazmış genç kalem
ellerini suya vurmayan naif
cümle kaldırmış ezgisine toprak
şimdi hatrına gece kıyamet
dokunurken yağmur kuraklığa
bin merhamet çiçeği
tomurcuklanır yeşilinde senin.
…bana kendim bile yakışmıyor
aynada baktığım hal karanlığımsa
görme beni ey ziyan!
peşimde gölgem savruk
dolanır ayak uçlarımda
ne ben beğendim kendimi/
ne de ayna beğendi beni.
…
çalımınca cefa ey beni ziyankar
kıldığım cümlemde son hacet
giderdiğim ölü toprak
başucumda bekleşen son Mushaf
açıl önümden atlat kaçır kendini gölgem
ben buldum kendimi sen bulma beni.
Bilal Can
