Korkumun peşinde
- Ayrıntılar
- Kategori: Şiir
- Gösterim: 1060
İkindi...
Gün bitecek az sonra...
İçine dönecek çiçekler;
renklerini kaybedecek.
Ben biteceğim; veya
“bitiyorum” telaşlarının sularına
kağıttan kayıklar bırakacağım avare...
•••
İkindi...
Yüreğimdeki hançerin bilinmedik
bir el tarafından çekiliverdiği...
Kan sızıntısının,
kanayan açık yaraya döndüğü...
Belki de öldürdüğü...
•••
Akşam olur...
Acele ezanlarda, ecel korkusu...
Kendime “kendine gel!”
diye haykırdığım...
Veya bir şadırvanın açıkta sallanan
ampulünde nazlanan kirli sarı ışığa,
suyun aydınlığını kattığım...
Ah... Biliyorum;
hüzün kurtarmaz tek başına...
•••
Akşam olur...
İnadına akşam olur sanki...
Kaybettiğim...
Belki de hiç bulamadığım arayışın
üstündeki gölgeler bile görünmez.
Ben değil miydim günün ve güneşin gösterdiği gerçeklerden kaçan
ve korkan...
Suçlu benim...
Ben!
Bıçak sırtındaki cambaz!
Zaman değil...
•••
Bir mezartaşı kadar sessiz...
Ve ama dua kadar sıcak ümidim.
Ah şu ikindilere söz geçirebilseydim...
Dünya mı yüküm, ben mi yüküyüm?
Bilseydim...
•••
Birdenbire akşam oluverir...
Bir gün daha biner sırtıma,
içime sindiremediğim...
•••
Suçlu benim...
Ben!
Bıçak sırtındaki cambaz!
Çiçeklerin rengini çalan ikindi değil...
Zaman hiç değil.
Murat Başaran
zaferdergisi.com
