| Medine'de nazil olmuştur. 14 âyettir. Adını, müminlerin saf tutarak Allah yolunda savaştıklarını bildiren 4. âyetinden almıştır. |
 |
 |
|
Bismillâhirrahmânirrahîm |
| 1.
Göklerde
ve yerdekilerin hepsi Allah'ı tesbih eder. O, üstündür, hikmet
sahibidir. 2. Ey iman edenler! Yapmayacağınız şeyleri niçin söylüyorsunuz? 3. Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz, Allah katında büyük bir nefretle karşılanır. 4. Allah, kendi yolunda kenetlenmiş bir yapı gibi saf bağlayarak savaşanları sever. |
 |
| 5.
Bir
zaman Musa kavmine: Ey kavmim! Benim, Allah'ın size gönderdiği elçisi
olduğumu
bildiğiniz halde niçin beni incitiyorsunuz? demişti. Onlar yoldan
sapınca,
Allah da kalplerini saptırmıştı. Allah, fâsıklar topluluğunu doğru yola
iletmez. 6. Hatırla ki, Meryem oğlu İsa: Ey İsrailoğulları! Ben size Allah'ın elçisiyim, benden önce gelen Tevrat'ı doğrulayıcı ve benden sonra gelecek Ahmed adında bir peygamberi de müjdeleyici olarak geldim, demişti. Fakat o, kendilerine açık deliller getirince: Bu apaçık bir büyüdür, dediler. 7. İslâm'a çağırıldığı halde Allah'a karşı yalan uydurandan daha zalim kim olabilir! Allah, zalimler topluluğunu doğru yola erdirmez. 8. Onlar ağızlarıyla Allah'ın nûrunu söndürmek istiyorlar. Halbuki kâfirler istemeseler de Allah nûrunu tamamlayacaktır. |
 |
| 9.
Müşrikler istemeseler de dinini bütün dinlere üstün kılmak için
Peygamberini
hidayet ve hak ile gönderen O'dur. 10. Ey iman edenler! Sizi acı bir azaptan kurtaracak ticareti size göstereyim mi? 11. Allah'a ve Resûlüne inanır, mallarınızla ve canlarınızla Allah yolunda cihad edersiniz. Eğer bilirseniz, bu sizin için daha hayırlıdır. 12. İşte bu takdirde O, sizin günahlarınızı bağışlar, sizi zemininden ırmaklar akan cennetlere, Adn cennetlerindeki güzel meskenlere koyar. İşte en büyük kurtuluş budur. |
 |
| 13.
Seveceğiniz başka bir şey daha var: Allah'tan yardım ve yakın bir
fetih.
Müminleri (bunlarla) müjdele. 14. Ey iman edenler! Allah'ın yardımcıları olun. Nitekim Meryem oğlu İsa havârîlere: Allah'a (giden yolda) benim yardımcılarım kimdir? demişti. Havârîler de: Allah (yolunun) yardımcıları biziz, demişlerdi. İsrailoğullarından bir zümre inanmış, bir zümre de inkâr etmişti. Nihayet biz inananları, düşmanlarına karşı destekledik. Böylece üstün geldiler. |