Ebû Bekr`in kızı Esmâ` radiya`llahu anhümâ`dan rivâyete göre, Esmâ` şöyle demiştir: Resûlu`llah Salla`llahu aleyhi ve sellem zamânında Medîne`de iken biz at keserdik, etini de yerdik.

Rivâyete göre müşârün-ileyh bir kere bir tavuğu nişangâh dikerek ok atmakta olan beş on gencin yanından geçmişti. Bu gençler İbn-i Ömer`in gelmekte olduğunu görünce dağıldılar. Bunun üzerine İbn-i Ömer: "Bu tavuğu kim dikti? İyi biliniz ki Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem (canlı) tavuğu (veya her hangi bir hayvanı) böyle hedef ittihâz ed(erek öldür) en kimesey lâ`net etti" demiştir.

Bir rivâyette: "Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem hayvana işkence ve azâb edene lâ`net etti" dediği rivâyet edilmiştir.

"Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem`in tavuk (eti) yediğini gördüm" dediği rivâyet olunmuştur.

Rivâyete göre, müşârün-ileyh: "Resûlu`llah Salla`llahu aleyhi ve sellem dört ayaklı hayvanlardan azı dişi olanların hepsinin (kuşlardan da tırnaklı ve pençeli olanların) etini yemekten nehyetti" demiştir.

Rivâyete göre Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: İyi hem-dem ile kötü dostun benzeri, misk sâhibi ile ateş üfleyip saçan demirci körüğü gibidir. İmdi misk sâhibi ya bu (güzel) kokudan bir mikdar sana (hediye) verir, yâhud satın alırsın, yâhud da ondan güzel koku alır, istifâde edersin! Fakat demirci körüğünün nefesi ya senin elbîseni yakmak, yâhud da ondan ağır bir koku koklamak zorundasın!.

"Nebî Salla`llahu aleyhi ve sellem yüz, surat döğünlenmesini nehyetti" dediği rivâyet olunmuştur.