Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in şöyle buyurduğu rivâyet olunmuştur: (Bir kere rü`yâmda) ben, kendimi Cennet`e girmiş gördüm. Ve orada Ebû Talha`nın karısı Rümeysâ ile karşılaştım. Bir de gürültüsüz, sâkin bir ayak sesi işittim. Ve: - Kimdir bu? diye sordum. Cibrîl: - Bilâl`dir! diye cevab verdi. Cennet`te bir de (muhteşem) köşk gördüm. Avlusunda bir câriye vardı. Ben: - Bu köşk kimindir? diye sordum. Cibrîl: - Ömer`indir! diye cevap verdi. Onun içine girmek ve bakmak (gezip görmek) istedim. Fakat ey Ömer! Senin kıskançlığını hatırladım, (diye lâtîfe etti). Bunun üzerine Ömer: - Babam, anam sana kurban olsun yâ Resûla`llah!. Sana karşı mı kıskancım? diye cevap verdi.

Rivâyet olunduğuna göre, şöyle demiştir: Bir kimse Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`e Kıyâmetten suâl edip: - Yâ Resûla`llah! Kıyâmet ne zaman kopacak? dedi. Resûlullah ona (hakîmâne bir üslûb ile): - O sâate, o güne ne hazırladın? diye sordu. Sâil: - Hiç bir şey hazırlamadım. Yalnız ben, Allah`ı ve Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`i sever (bir adam) ım! dedi. Resûlullah da: - Öyle ise sen, sevdiklerinle berâber (bulunacak) sın! diye müjdeledi. Enes İbn-i Mâlik der ki: Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in bu: Sen, sevdiklerinle berâbersin! müjdesine sevindiğimiz gibi hiç bir şey bizi sevindirmedi. Yine Enes der ki: - Ben, Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`i, Ebû Bekr`i, Ömer`i severim. Onlara olan bu aşk ve muhabbetim sebebiyle (kıyâmette) onlarla berâber olacağımı (Allah`ın inâyetinden) umarım. Velev ki onların hayır işlerine benzer hayır ve ibâdet işlememiş olayım.

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in şöyle buyurduğu rivâyet olunmuştur: Benî İsrâil`den sizden önce gelip geçen anlar içinde (Allahu Teâlâ tarafından mülhem) öyle kimseler vardı ki, onlar peygamberler (pâyesinde) olmadıkları halde kendilerine haber ilhâm olunurdu. Eğer ümmetim içinde de bunlardan bir kimse bulunursa (ki, şüphesiz bulunacaktır) o da muhakkak Ömer`dir.