Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in zevcesi Âişe radiya`llahu anhâ`dan rivâyet edildiğine göre, Resûl-i Ekrem Ramazan`dan aşr-ı ahîrde i`tikâf ederdi. Bu âdet-i seniyelerine Allah`ın, Habîbi`ni vefâta da`veti zamânına kadar devâm etmiştir. İrtihâl-i Nebevî`den sonra Resûlullah`ın zevceleri i`tikâf etmişlerdir.

Şöyle dediği rivâyet edilmiştir: Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem mescidde (i`tikâfta) iken başını hücreme sokar (ve eğer) di; ben de saçını (hâiz olduğum halde) tarardım. Bu muhakkaktır. Yine Resûlullah i`tikâfta iken odama girmezdi. Yalnız (abdest bozmak gibi beşerî) bir ihtiyac üzerine girerdi.

Rivâyet edildiğine göre Ömer, (Ci`râne`de) Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`den: - (Yâ Resûla`llah)! Mescid-i Haram`da bir gece i`tikâf etmeği câhiliyet (zamânın) da nezretmiştim; (ne buyurulur?) diye sormuş. Resûlullah: - Nezrini îfâ et! buyurmuştur.

Rivâyet edildiğine göre, Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem (bir sene) Ramazan`ın aşr-ı ahîrinde i`tikâf etmek istedi. Mescidde itikâf etmek istediği mahalle vardığında (üç) çadır kurulmuş olduğunu gördü. (Bunlar:) Âişe çadırı, Hafsa çadırı, Zeyneb çadırı idi. Resûlullah: (- Bu çadırlar da nedir? diye sorup Ezvâc-i Tâhirât`a âid olduklarını öğrenince:) - Bu yaptıklarını birr ü tekvâ maı zannederler? buyurup sonra geri döndü. Ve i`tikâf buyurmadı. Tâ Şavvâl`in aşr (-i evvel) inde i`tikâf eyledi.

Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem`in zevcesi Safiyye radiya`llahu anhâ`dan rivâyet olunduğuna göre, Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem Ramazan`ın aşr-ı ahîrinde mescidde i`tikâfta iken Safiyye (Hazretleri) Resûl-i Ekrem`i ziyâret etmişti. Bir saat nezd-i Peygamberî`de görüştükten sonra avdet etmek üzre ayağa kalkmış, Resûlullah da onu menziline geçirmek üzere onunla berâber kalkmış. Ümm-i Seleme`nin odası önündeki mescid kapısına geldiğinde Ensâr`dan iki kimse oradan (acele) geçmişti de Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`e selâm vermişlerdi. Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem bunlara: - Acele etmeyiniz, durunuz! Yanımdaki kadın, Safiyye bint-i Huyey`dir, buyurdu. Bu iki Ensârî zât: Yâ Resûla`llah! Biz Cenâb-ı Hakk`ı, (Resûlünün lâyık olmıyan bir harekette bulunmasından) tenzîh ederiz, dediler. Ve (Resûl-i Ekrem`in Safiyye`nin ta`yîn-i hüviyetine mecbûriyet his etmesi), bunlara ağır geldi. Bunun üzerine Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem: - Şeytan, insa(n vücûdü) nde (deverân eden) kan mesâbesindedir. Ben, sizin (temiz) gönüllerinize Şeytanın (kötü) bir şübhe atmasından haklı olarak korktum, buyurdu.

"Nebî salla`llahu aleyhi ve sellem her Ramazan on gün i`tikâf ederdi. Rûh-ı Nebevîleri kabzolunduğu yılın Ramazan`ında ise yirmi gün i`tikâf buyurdu" dediği rivâyet edilmiştir.