İman ve imanın alameti
İnsan, kendisinin mümin olduğunu bilebilir mi? İmanın alameti
nedir? CEVAP İman, Amentü'de bildirilen altı esasa inanmaktır. Hadis-i şerifte
buyuruluyor ki: (İman, Allah’a,
meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe, ölüme ve öldükten
sonra dirilmeye, Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana, kadere, hayrın
ve şerrin Allahü teâlâdan olduğuna inanmaktır.) [Nesai] (Bunları kalb ile
tasdik etmek de şarttır.) İmanın kuvvetli olmasının alametleri çoktur. Bu husustaki hadis-i
şeriflerden birkaçı şöyledir: (İyilik edince
sevinen, günah işleyince üzülen imanlıdır.) [Taberani]
(İmanı en
kuvvetli mümin, güzel ahlaklı olandır. Yanına herkes kolayca yaklaşır,
geleni gideni çok olur. Herkesle iyi geçinir. çevresi ile iyi geçinemeyen
de hayır yoktur.) [Taberani] (Nerede olursa
olsun, Allahü teâlâyı unutmayanın imanı kuvvetlidir.) [Beyheki]
(Allah ve Resulünü her şeyden
çok seven, sevdiğini yalnız Allah rızası için seven ve ateşe düşmekten
çok, küfre düşmekten korkan imanın tadını bulur.) [Buhari] (Birbirinizi
sevmedikçe, iman etmiş olmazsınız.) [Taberani] (Haya imandandır.) [Buhari] (Temizlik imanın yarısıdır.)
[Müslim] (Ahde vefa [sözünde durmak] imandandır.) [Hâkim] (Kendi aleyhine de olsa âdil
davranmak imandandır.) [Bezzar] (Musibete sabretmek imandandır.)
[Bezzar] (Kalbinde
imanı olan kimse, Allahü teâlâyı sever.) [Deylemi] (İman çıplaktır.
Elbisesi takva, süsü hayadır, sermayesi fıkıh, meyvesi ise ameldir.)
[Deylemi] (İman yetmiş
küsur şubedir. En üstünü “La ilahe illallah”, en aşağısı da, yolda sıkıntı veren bir şeyi
kaldırmaktır. Haya da imandan bir şubedir.) [Tirmizi] (İman, namaz
demektir. Namazı itina ile, vaktine, sünnetine [ve diğer
şartlarına] riayet ederek kılan
mümindir.) [İ. Neccar] (İmandan
olan üç şey: Darlıkta infak etmek [Hayra harcamak], rastladığı müslümana selam vermek ve kendi
aleyhine de olsa adaletli davranmak.) [Nesai] (Şu kimsenin
imanı kuvvetlidir: Allah için yaptığı işlerde tanınmaktan hiç korkmaz,
gösterişten uzak amel işler, iki işten biri ahirete, diğeri de dünyaya
faydalı olsa, ahirete faydalı olanı tercih eder.) [Deylemi] (Kötüleyen,
lanet eden, fuhuş konuşan ve hayasız olan mümin-i kâmil değildir.) [Buhari]
(Beni evladından,
ana-babasından ve bütün insanlardan daha fazla sevmeyen, iman etmiş
olmaz.) [Buhari] (Kendi istediğini
insanlar için de istemeyen, imana kavuşamaz.) [Ebu Ya'la] Üst kısımdaki hadis-i şeriflere bakınca temiz olan herkes imanlı olur gibi
yanlış anlaşılır. Halbuki bir kâfir de temiz olabilir. Bir kâfir de
hayalı olabilir. Bir kâfir de adaletli davranabilir. Bir kâfir de süsten
kaçabilir. Hadisleri alimlerin
açıklamaları ile okumak gerekir. Biz okursak yanlış anlarız. Günah için de durum aynıdır. Günah işleyene kâfir denmez. (Söz taşıyan Cennete girmez) hadisinden
maksat, günahının cezasını çekmeden, yahut affa, şefaate kavuşmadan
giremez demektir. (Gıybet eden
Cehennemlik) hadisinden maksat, sevapları günahlarından
az olursa, gıybet Cehenneme götürür demektir. (Kalbinde zerre kadar kibir olan, Cennete giremez) hadisinden maksat, günahının cezasını çekmeden,
yahut affa, şefaata kavuşmadan Cennete giremez demektir. Yine hadis-i şerifte, müminin her günahı yapabileceği, üç şeyi yapamayacağı,
bunlardan birinin de yalan olduğu bildirilmiştir. Hadis-i şeriften zahire
göre, yalan söyleyenin mümin olmadığı anlaşılır. Kâmil mümin değil demektir.
Ayrıca yalanın münafıklık alameti olduğu bildirilmiştir. Yalan söyleyen
münafık değildir, fakat münafıklık alametinden birini işlemiş olur. Bir zat, (Ya Resulallah, ana-baba, evladına zulmetse de rızalarını almayan
Cehenneme girer mi) diye sorunca, cevaben 3 defa (Evet zulmetseler
de rızalarını almayan Cehenneme girer) buyurdu. Sanki buradan ana
babasının rızasını almayan kâfir gibi anlaşılıyor. Halbuki öyle değildir.
Günahlarının cezasını çekmeden Cennete giremez demektir. (Cimri, Cennete
girmez), (Cimrilik küfürdür) gibi hadis-i
şerifleri açıklaması ile birlikte okumalıdır. Açıklamasız okunursa yanlış anlamaya sebep olur. Cimrilik her
ne kadar kötü ahlaktan ise de, imansızlık değildir. (Cimri, günahının
cezasını çekmedikçe Cennete giremez) demektir. Hatta sevabı günahından
çok gelirse, Cehenneme girmeden de Cennete gider. Affa ve şefaate uğrayarak
da Cennete gidebilir. İman nasıl kuvvetlenir? CEVAP Aşağıdaki hususları öğrenen bir kimse, Ehl-i sünnet itikadını
da biliyorsa, imanı kuvvetlenir. İmanı olmayan bir kimse ise, bunları
incelerse, insafı ve nasibi de varsa, Allahü teâlânın varlığına ve kudretine
inanır. Cenab-ı Hakkın varlığını, kudretini gösteren olaylardan birkaçı: İnsanların, büyük bir süratle fezada tek başına dönmekte olan,
içerisi ateş dolu yuvarlak bir gezegen üzerinde, sırf yer çekimi kuvveti
ile kalarak yaşaması ne büyük bir olaydır. Dağlar, taşlar, denizler,
canlı varlıklar, bitkiler nasıl bir büyük kudret sayesinde meydana gelebilmekte,
gelişmekte ve türlü özellikler göstermektedir. Hayvanların bir kısmı toprak üstünde yürürken, bir kısmı havada
uçar ve bir kısmı da su içinde yaşar. Güneş, en yüksek ısıyı sağlar
ve bitkilerin yetişmesini, bazılarının içinde ise, kimyevi değişiklikler
yaparak, un, şeker ve daha başka maddelerin meydana gelmesini temin
eder. İnsan, kendi vücudunun ne muazzam bir fabrika ve laboratuvar olduğunun farkında değildir. Halbuki, yalnız nefes
alıp vermek bile büyük bir kimya olayıdır. Havadan alınan oksijen, vücutta
yakıldıktan sonra, karbondioksit halinde dışarı çıkarılır. Sindirim sistemi ise sanki bir fabrikadır. Ağızla alınan gıda
maddeleri ve içecekler, mide ve bağırsaklarda parçalanıp öğütüldükten
sonra, vücuda faydalı kısmı, ince bağırsaklarda süzülerek kana karışmakta
ve posası dışarı atılmaktadır. Bu olay, otomatik olarak ve büyük bir
intizam ile yapılmakta, vücut bir fabrika gibi işlemektedir. İnsanın vücudunda çok karışık formüllü maddeler imal eden,
türlü türlü kimya reaksiyonları meydana getiren,
analiz yapan, tasfiye eden ve zehirleri yok eden, yaraları tedavi eden,
çeşitli maddeleri süzen, enerji veren tertibat olduğu gibi, mükemmel
bir elektrik şebekesi, manivela tertibatı, elektronik bilgisayar, haber
verme tesisatı, ışık, ses alma, basınç yapma ve ayarlama tertibatı,
mikroplarla mücadele ve onları yok etme sistemi de mevcuttur. Kalb ise, hiç durmadan işleyen muazzam bir pompadır. Bütün
bu maddi mükemmellik yanında anlama, düşünme, ezberleme, hatırlama,
hüküm ve karar verme gibi çok muazzam, manevi kudretler de bulunmaktadır.
Bu kudretlerin kıymetini ölçmek, insanlar için imkansızdır. Demek ki,
insanın bedeni yanında bir de ruhu mevcuttur. Beden ölür, ruh ölmez.
Fakat her varlık gibi bütün ruhlar da bir gün ölecek ve sonra tekrar
diriltilecektir. Canlı-cansız varlıklardaki bu nizamı inceleyerek, bir yaratıcının
bulunduğuna inanan, Peygamber efendimizin bildirdiklerinin hepsine inanmadıkça
müslüman olmaz. (Üç şey imanın
lezzetini artırır: Allah ve Resulünü her şeyden çok sevmek, kendisini
sevmeyen müslümanı Allah rızası için sevmek ve Allah’ın düşmanlarını
sevmemek.) [Taberani] (Doğru imanın alameti, kâfirleri düşman bilip, onlara mahsus
olan ve kâfirlik alameti olan şeyleri yapmamaktır. Çünkü İslam ile küfür,
birbirinin aksidir. Bunlardan birisine kıymet vermek, diğerine hakaret
ve kötülemek olur. Allah’ın düşmanlarını sevmek ve onlarla kaynaşmak,
insanı Allah’a düşman olmaya sürükler. Bir kişi, kendini müslüman zanneder.
Kelime-i tevhidi söyler, inanıyorum der. Namaz kılar ve ibadet yapar.
Halbuki, bilmez ki, Allah’ın dostlarını sevmemek veya Allah’ın düşmanlarını
sevmek onun imanını yok eder.) [m. 163] (Allah’a
ve kıyamet gününe iman edenler; babaları, kardeşleri ve akrabası olsa
da, Allah’ın ve Resulünün düşmanlarını sevmez.) [Mücadele 22] (Ey iman
edenler, bana ve size düşman olanları dost edinmeyin, sevmeyin!) [Mümtehine 1] (İmanın en
sağlam temeli ve en kuvvetli alameti, hubb-i fillah, buğd-i fillahtır.) [Ebu Davud] (Allah’ın
düşmanlarını düşman bilmeyen, hakiki iman etmiş olmaz.) [İ. Ahmed] (Allah’ın
dostunu seven, düşmanını düşman bilen iman-ı kâmil olur.) [Ebu Davud] (İman etmişseniz,
onlardan değil benden korkun.) [Al-i İmran 175] İmanlı olan, âlim olan, şerefli olan, akıllı olan Allah’tan
korkar. Allah’tan korkan da Cennete girer. Cahil olan, sapık olan, kâfir
olan da Allah’tan korkmaz. Allah’tan korkmayan da Cehenneme girer. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Haya imandan,
hayasızlık nifaktandır.) [Tirmizi] Allahü teâlâdan utanmak, imanın kuvvetli olduğuna, hayasızlık
da, imanın zayıf olduğuna alamettir. Haya, imanın esasındandır. Hadis-i
şeriflerde buyuruldu ki: (Haya imandandır.)
[Buhari] (Haya imanın
süsüdür.) [Deylemi] (Haya, imanın
nizamıdır. Nizamı bozulan şey darmadağın olur.) [İbni Mace] (Haya ile
iman bir aradadır. Biri giderse, öteki de durmaz.) [Hakim] (Hayasızın
imanı da olmaz.) [Deylemi] Hayanın iman ile, hayasızlığın da imansızlık ile ilgisi büyüktür.
Hayasızın küfre düşmesi kolay olur. Hadis-i şerifte, (Hayanın azlığı küfürdür) buyuruldu. (Hakim) Zühd ile vera her gece kalbleri dolaşır,
iman ve haya bulunan kalblere yerleşir, böyle olmayan kalblerde durmaz,
geçip giderler.) [İ. Gazali] Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (İmanın esası veradır.) [Hatib] (Takva, imanın elbisesidir.) [Deylemi] İman nimetinin kıymeti Kelime-i şehadet söyleyen bir kimse, çok günahkâr olsa da er geç mutlaka
Cennete gidecekmiş. Bir kimse de ne kadar çok sevabı olursa olsun, küfre
düşürücü bir söz söylerse, yaptığı ibadetler, iyilikler boşa giderek
mutlaka Cehenneme gidecekmiş. Bu hususta hadis varmış. Bunun açıklaması
nasıldır? CEVAPBir kâfir, kelime-i şehadet söyleyip müslüman olsa, bütün günahları
affolur, hepsi sevaba çevrilir. Bir müslüman da küfre düşürücü söz söylese
[mesela din ile alay etse] kâfir olur. "La ilahe illallah Muhammedün Resulullah" ifadesini kalb
ile tasdik ederek söyleyen kimse, iman sahibidir. Bu imanını muhafaza
ederek ölen herkes, mutlaka Cennete gider. Günahlar, imanın düşmanıdır.
Günah işlemeye devam edenin, imanını muhafaza etmesi zorlaşır. Günahlar
insanı sarhoş eder. Sarhoş da imanını çaldırabilir. İmanı gidenin de
yaptığı hiçbir iyiliğe sevap verilmez. Her yere cami yaptırsa, bütün
insanlığı refaha kavuştursa, zerre kadar sevap alamaz. Bu bakımdan iman
nimetinin kıymetini bilmek, imanın düşmanı olan günahlara dalıp elden
çıkarmamak gerekir. (Mektubat-ı Rabbani) Kelime-i tevhidin fazileti
Müslüman olan bir kimseye, ilk önce La ilahe illallah, Muhammedün resulullah kelimesinin manasını bilmek
ve inanmak farzdır. Bu kelimeye Kelime-i
tevhid denir. Kısaca manası, (Allah’tan
başka ilah yoktur. Muhammed aleyhisselam da Onun Resulüdür) demektir. Kelime-i tevhidin fazileti çoktur. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor
ki: (La ilahe
illallah diyen bela ve sıkıntılardan kurtulur.) [Bezzar] (La ilahe
illallahı çok söyleyerek imanınızı tazeleyin!) [Taberani] (Amellerin
kıymetlisi La ilahe illallah demektir.)
[Hakim] (Zikrin [Allah’ı
anmanın] en faziletlisi la ilahe
illallah demektir.) [Nesai] (La ilahe
illallah demek 99 belayı önler. Bunun en aşağısı sıkıntıdır.) [Deylemi]
(Benim ve
diğer peygamberlerin dediği en üstün şey, la ilahe illallah sözüdür.) [Tirmizi] (La ilahe
illallah diyenin günahları silinir, yerine o kadar sevap yazılır.) [E.Ya’la]
(La ilahe
illallah Cennetin anahtarıdır.) [İ.Ahmed] (La ilahe
illallah diyen, sözünde sadık ise, bütün günahları affedilir.) [İ.Gazali]
(Ölüm halindekilere
La ilahe illallah söylemesini
telkin edin, onları Cennetle de müjdeleyin. Şeytanın insana en yakın
olduğu an bu vakittir.) [Ebu Nuaym] (Ağır hastayı,
La ilahe illallah demeye
zorlamayın, sadece telkinde bulunun.) [Dare Kutni] (Son sözü
La ilahe
illallah olanın, ruhu kolay çıkar
ve o söz kıyamette ona nur olur.) [Hakim] (Ahiret, dünyaya tercih edilince, La ilahe illallah sözü, Allah’ın gazabından
korur. Dünya kârını, ahirete tercih eden, La ilahe illallah dediği zaman,
Allahü teâlâ, "Yalan söylüyorsun, sözünde sadık değilsin"
buyurur.)
[Beyheki] (La ilahe illallah diyene, işlediği günahlardan dolayı kâfir demeyiniz!
Buna kâfir diyenin kendisi kâfir olur.) [Buhari] (Günde yüz
defa La ilahe illallah diyenin
yüzü kıyamette ayın 14 ü gibi parlar.) [Taberani] [Yüzüncüyü söylerken "Muhammedün
resulullah" ilave etmek iyi olur. Tecvide göre okununca "Muhammedür-resulullah"
denir.] (Haramlardan
kaçarak, ihlasla, "la ilahe illallah" diyen Cennete girer.) [Hatib, Taberani] (İhlasla
La ilahe illallah diyen Cennete girer. İhlas, söyleyeni haramlardan
alıkoymasıdır.) [Taberani] İhlas, kalbde Allah sevgisinden başka şeye yer bırakmamak,
başka şeyleri temizlemek demektir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki: (Allahü teâlânın
birliğine iman edip, şirk koşmadan ve ihlasla namazını kılıp, zekatını
verenden Allah razı olur.) [İbni Mace] (İhlasla
amel edin! Allahü teâlâ ancak ihlasla yapılan ameli kabul eder.) [Dare Kutni] (İbadetleri
ihlas ile yap! İhlas ile yapılan az amel, kıyamette sana yetişir.) (Ebu Nuaym] (İbadetlerini
ihlas ile yapanlara müjdeler olsun! Bunlar hidayet yıldızlarıdır. Fitnelerin
karanlıklarını yok ederler.) [Ebu Nuaym] (Kırk gün
ihlasla ibadet edenin, kalbinden diline hikmet pınarı akar.) [Ebuş-şeyh] Kelime-i tevhidin manası
Kelime-i tevhidin manası nedir? CEVAP Müslüman olan bir kimseye, ilk önce (La ilahe illallah, Muhammedün resulullah) kelimesinin manasını bilmek
ve inanmak farzdır. Bu kelimeye Kelime-i
tevhid denir. Kısaca manası, (Allahtan başka ilah yoktur. Muhammed
aleyhisselam da Onun Resulüdür) demektir. Kelime-i tevhidin manasını, Ehl-i sünnet âlimleri şöyle açıklıyor: İnsanlar yok idi. Sonradan yaratıldı. İnsanların bir yaratanı
vardır. Her varlığı, O yaratmıştır. Bu yaratan birdir. Ortağı, benzeri
yoktur. Bir ikincisi yoktur. O, hep var idi. Varlığının başlangıcı yoktur.
Hep vardır. Varlığının sonu olmaz. Yok olmaz. Onun hep var olması gerekir.
O, yok olamaz. Varlığı kendindendir. Hiçbir sebebe ihtiyacı yoktur.
Her şeyi var eden, her varı her an varlıkta durduran Odur. O, madde
değildir. Hiçbir maddede bulunmaz. Şekli yoktur. Ölçülmez. Nasıldır
diye sorulmaz. O deyince, akla hayale gelen her şey, O değildir. O,
bunlara benzemez. Bunlar hep Onun mahluklarıdır. O, mahlukları gibi
değildir. Akla, vehme, hayale gelen her şeyi, O yaratmaktadır. Yukarıda,
aşağıda, yanda değildir. Yeri yoktur. Her varlık, Arşın altındadır.
Arş ise, Onun kudreti, kuvveti altındadır. O, Arşın üstündedir. Fakat
bu, Arş Onu taşıyor demek değildir. Arş, Onun lutfu ve kudreti ile vardır. O, ezelde, sonsuz öncelerde nasıl
ise, şimdi hep öyledir. Arşı yaratmadan önce nasıl idi ise, ebedi sonsuz
geleceklerde de, hep öyledir. Onda değişiklik olmaz. Onun sıfatları
vardır. Sıfat-ı sübutiyyesi sekizdir. Hayat, ilm, sem, basar,
kudret, irade, kelam, tekvin. Bu sıfatlarında da, hiç değişiklik olmaz.
Değişiklik olmak kusurdur. Onda kusur, noksanlık yoktur. Hiçbir mahlukuna
benzemez ise de, dünyada, Onu kendisinin bildirdiği kadar bilmek ve
ahirette görmek olur. Burada nasıl olduğu anlaşılamadan bilinir. Orada
da, anlaşılamadan görülecektir. Allahü teâlâ, kullarına, peygamberler gönderdi. Bu büyük insanlar
vasıtası ile kullarına, saadete ve felakete sebep olan işleri bildirdi.
Peygamberlerin en yükseği, son Peygamberi olan Muhammed aleyhisselamdır. Yeryüzündeki dinli dinsiz herkese, her yere,
her millete Peygamber olarak gönderilmiştir. Bütün insanların, meleklerin
ve cinnin Peygamberidir. Dünyanın her yerinde,
herkesin, o yüce Peygambere tâbi olması, uyması gerekir. (Kimya-i Saadet) Peygamberimize inanmayan mümin olamaz
“Kelime-i tevhidin La ilahe illallah
kısmını söyleyen, fakat Muhammedün Resulullah kısmını söylemeyen insanlara
da merhametle bakmalı, çünkü ahirette onlar da Allah’ın sonsuz rahmetine
kavuşacak” diyenler çıkıyor. Böyle inanan Müslüman olur mu, Cennete
girer mi? CEVAP Allah’ın rahmeti, dünyada herkesedir. Ahirette, gayri müslimlere zerresi yoktur. Allahü teâlâ, (Rahmetim her şeyi kaplamıştır) dedikten sonra, (Rahmetim, benden korkup, haramdan kaçan, zekatını veren ve Kur'ana inananlar içindir) buyuruyor. Daha sonra da resule iman edip uymamızı emrediyor. (Araf 156-158) Resulullaha inanmayan Müslüman olamaz, Cennete giremez. Böyle sözleri, din adamı kılığına giren misyonerler söylüyor. Kur’an-ı kerim baştan sona kadar Muhammed aleyhisselama iman edip uymayı emrediyor, uymayan Müslüman olamaz, kâfir olur buyuruyor. İşte bazı âyet-i kerime mealleri: (Allah’a
ve Resulüne itaat edin!) [Enfal 20] (Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Nur 54] (Allah ve Resulüne itaat eden, en büyük kurtuluşa ermiştir.) [Ahzab 71] (Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.) [Nisa 80] (De ki, “Allah’a ve Peygambere itaat edin! Eğer [uymayıp] yüz çevirirlerse, [kâfir olurlar] Elbette Allah kâfirleri sevmez.) [Al-i İmran 32] (Allah ile
resullerinin arasında farklı bir yol tutmak isteyenler kâfirdir.) [Nisa 150,151] (Biz her
peygamberi kendisine itaat edilsin diye gönderdik.) [Nisa 64] (Allah ve
Resulüne itaat eden Cennete, isyan eden Cehenneme gider.) [Nisa 13,14] (Allah’a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Allah’a
ve Resulüne karşı gelen, apaçık bir sapıklıktadır.) [Ahzab 36] (Aralarında
hüküm verilmek üzere Allah’a ve Peygambere çağırıldıkları vakit: Müminler,
“İşittik, itaat ettik” derler, işte kurtuluşa erenler bunlardır.) [Nur 51] (Allah’a
ve Resulüne karşı gelen, bilsin ki, Allah’ın azabı çok şiddetlidir.) [Enfal 13] (Allah ve Resulü, bir işte hüküm verince, artık inanmış kadın ve erkeğe, o işi kendi isteğine göre, tercih, seçme hakkı kalmaz.) [Ahzab 36] (O Peygamber, güzel, temiz şeyleri helal, çirkin, pis şeyleri haram kılar.) [Araf 157] (Resulümün
verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7] (O, [Resulüm]
vahyden başkasını söylemez.) [Necm 3,4] Resulullah, Kur’an-ı kerimi açıklayarak, imanı şu şekilde tarif
etmiştir: (İman; Allah’a,
meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, ölüme, öldükten
sonra dirilmeye, Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana, kadere, hayrın
ve şerrin Allah’tan olduğuna inanmaktır.) [Nesai] Mümin olmak için bütün peygamberlere inanmak gerekir. Yahudiler
ve Hıristiyanlar, diğer küfürleri bir yana, Muhammed aleyhisselama inanmadıkları
için de kâfir oluyorlar. İbni Abidin hazretleri buyuruyor ki: İman edilecek
şeylerden birine bile inanmayan kimse, (La ilahe illallah Muhammedün
resulullah) dese de, Müslüman olmaz. Amentü’deki
altı şeye inanan ancak Müslüman olur. (R.muhtar) Resulullaha uymakla ilgili hadis-i şeriflerden birkaçı da şöyledir:
(Allah’tan
başka ilah olmadığına ve benim de, Onun kulu ve resulü olduğuma şehadet
eden, Cennete girer.) [Deylemi] (Allah’ın
Rab, benim de peygamber olduğuma kesin olarak inanana, Cehennem haram
olur.) [Hakim] (Beni duyup
da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan [ve diğer kâfirler] elbette Cehenneme girecektir.) [Hakim] (Cennete
sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] Hızlanan misyoner faaliyetleri Din adamı kılığına giren misyonerler, devamlı şöyle söylüyorlar:
(Muhammedün Resulullah demeye lüzum yok, La ilahe illallah diyen herkes
Cennete girer. Allah’ın rahmeti her şeyi kuşattığı için Ehl-i kitap
olan Yahudi ve Hıristiyanlar da Cennete gidecektir. Zaten Müslümanların
Ehl-i kitapla iman birliği vardır. Bu bakımdan onlara yakınlık gösterip
kiliselerine gitmek ve âyinlerine katılmak lazımdır.) CEVAP Hak din yalnız İslam’dır.
Sadece Allah’a inanan Müslüman olamaz, Resulüne de iman edip uyması
gerekir. Bu konudaki âyet-i kerimelerden bazıları şöyledir: (Allah indinde
hak din ancak İslam’dır.) [Al-i İmran 19] (Sizin için
din olarak İslam’ı beğendim.) [Maide 3] (Kim İslam’dan
başka din ararsa, bilsin ki, o din asla kabul edilmez.) [Al-i İmran
85] (Allah’a
ve Onun ümmi nebi olan Resulüne iman edin, Ona tâbi olun ki doğru yolu
bulasınız.) [Araf 158] (Allah’a ve Resulüne inanmayan [kâfir olur] kâfirler
için de çılgın bir ateş hazırladık.) [Feth 13] (Kimi, ona [Resulüme] iman etti, kimi de, ondan yüz çevirdi. Bunlara da çılgın ateşli Cehennem yetti. Âyetlerimizi inkâr ederek kâfir olanları elbette ateşe atacağız.) [Nisa 55-56] (Allah’a
itaat edin, Peygambere itaat edin. İşlerinizi boşa çıkarmayın.) [Muhammed
33] (Allah ve
Resulüne itaat edin.) [Enfal 1] (Namazı kılın,
zekatı verin, Allah’a ve Resulüne itaat edin.) [Ahzab 33] (Namaz kılın, zekat verin, Peygambere itaat edin ki size merhamet edilsin.)
[Nur
56] (Allah’a
ve Resulüne itaat edin ki rahmete kavuşturulasınız.) [Al-i İmran
132] (Allah’a
itaat edin, Peygambere itaat edin, karşı gelmekten çekinin.) [Maide 92]
(Allah ve
Peygamber, sizi, hayat verecek şeye çağırdığı zaman icabet edin.) [Enfal 24] (Allah’a
ve Peygamberine itaat edin; çekişmeyin.) [Enfal 46] (Allah’a
itaat edin. Peygambere de itaat edin.) [Tegabün 12] (Namazı kılın, zekatı verin Allah’a ve Resulüne itaat edin. Allah yaptıklarınızdan
haberdardır.) [Mücadele 13] (Kim Allah’a
ve Peygamberine itaat ederse, Allah onu, içlerinden ırmaklar akan Cennetlere
koyar. Kim yüz çevirirse, onu can yakıcı azaba uğratır.) [Feth 17] (Eğer Allah’a ve Peygamberine itaat ederseniz, işlediklerinizden bir şey
eksilmez; doğrusu Allah, bağışlar, merhamet eder.) [Hucurat 14] (Sizden kim,
Allah’a ve Resulüne itaat eder ve yararlı iş yaparsa ona mükafatını
iki kat veririz. Ve ona (Cennette) bol rızık hazırlamışızdır.) [Ahzab 31] (De ki: “Allah’a itaat edin; Peygambere itaat edin.” Eğer yüz çevirirseniz,
bilin ki o Peygamber, kendisine yükletilenden ve siz de kendinize yükletilenden
sorumlusunuz. Eğer Ona itaat ederseniz doğru yolu bulursunuz, Peygambere
düşen sadece, apaçık tebliğdir.) [Nur 54] (Mümin erkekler
ve mümin kadınlar birbirlerinin velileridir; iyiyi emreder kötülükten
alıkorlar; namaz kılarlar, zekat verirler, Allah’a ve Peygamberine
itaat ederler. İşte Allah bunlara rahmet edecektir. Allah şüphesiz güçlüdür,
hakimdir.) [Tevbe 71] (Allah’a ve Peygambere itaat eden, Allah’tan korkan ve O’ndan sakınan kimseler,
işte onlar kurtulanlardır.) [Nur 52] (Kim Allah’a
ve Resule itaat ederse işte onlar, Allah’ın kendilerine lütuflarda bulunduğu
peygamberler, sıddıklar,
şehidler ve salih kişilerle beraberdir. Bunlar ne güzel arkadaştır!)
[Nisa 69] (Yüzleri
ateşte evrilip çevrildiği gün: Eyvah bize!
Keşke Allah’a itaat etseydik, Peygambere de itaat etseydik! derler.)
[Ahzab 66] Resulullah efendimiz, imanı şöyle tarif etmiştir: (İman; Allah’a,
meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, ölüme, öldükten
sonra dirilmeye, Cennete, Cehenneme, hesaba, mizana, kadere, hayrın
ve şerrin Allah’tan olduğuna inanmaktır.) [Nesai] Amentü’deki bu altı esastan birini inkâr eden kâfir olur. Sadece
Allah’a inandım ve la ilahe illallah demek kâfi değildir. Hıristiyan
ve Yahudiler, bizim peygamberimiz dahil bütün peygamberlere inanmadıkça
kâfirlikten kurtulamazlar. Ehl-i kitapla iman birliğimiz yoktur. Amentü’deki altı esasa
inanmayanlarla iman birliği olur mu? Ehl-i kitap, bütün peygamberlere [mesela bizim peygamberimize] inanıyor
mu ve bütün kitaplara [mesela Kur’an-ı kerime] inanıyor mu? Onların
Allah’a inançları bile farklıdır. Hıristiyanlar teslise [üç tanrıya]
inanırlar, Hz. İsa’ya Allah’ın oğlu derler. Böyle iman birliği mi olur? Cennete girmek için Müslüman olmak, yani Amentü’deki altı esasa
inanmak şarttır. Ehl-i kitap, misyonerlerin istemesiyle Cennete, bizim
istememizle Cehenneme girmez. Müslüman olmadıkları için Cehenneme girer.
Mülkün sahibi Allahü teâlâdır. Cennetine girmek için Müslüman olma şartını
koymuştur. Müslüman olsunlar, onlar da
girsin. Ehl-i kitabı
kötüleyen Allah’tır Kur’an-ı kerimde, Ehl-i kitabın kâfir olduğunu bildiren âyet-i
kerimelerden bazıları şöyledir: (İbrahim
ne Yahudi, ne de Hıristiyandı. O Allah’ı tanıyan doğru bir Müslüman
idi.) [Al-i İmran
67] [Her peygamber gibi Hz. İbrahim de Müslüman idi. Ehl-i kitap hak
olsa idi, böyle denmezdi.] (“Yahudi
veya Hıristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız” diyenlere de ki: “Aksine
biz, hanif [doğru olan] İbrahim’in
dinine uyarız.”) [Bekara 135] [Ehl-i kitap hak olsa idi, sözleri
reddedilmezdi. Hz. İbrahim’in dini olan İslam’a uyan kurtulur.] ([Ehl-i kitap]
"Yahudi ve Hıristiyanlar hariç hiç kimse Cennete girmeyecek"
dediler. Bu, onların kuruntusudur. De ki: "Doğru söylüyorsanız
delilinizi getirin." Hayır onların dedikleri gibi değildir.) [Bekara 111,112]
[Şu halde Ehl-i kitabın iddiaları kuruntudur, gerçek değildir.] (Yahudiler,
Üzeyr’e, Hıristiyanlar da İsa’ya Allah’ın
oğlu dediler. Daha önceki kâfirlerin sözlerini taklit ettiler. Allah
onları kahretsin.) [Tevbe 30] [Ehl-i kitap kâfir olduğu için lanete uğradı.] (Ehl-i kitap
[İslam’a] iman edip,
[kötülüklerden] sakınsalardı,
kötülüklerini örter ve onları nimetleri bol Cennete sokardık.) [Maide
65] [Ehl-i kitap hak olsa idi, imana davet edilmezdi.] (Ey iman
edenler, Yahudi ve Hıristiyanları dost edinmeyin! Onlar, [İslam düşmanlığında]
birbirinin dostudur. Onları dost
edinen de onlardan [kâfir] olur.
Allah, [kâfirleri dost edinip kendine] zulmedenlere
hidayet etmez.) [Maide 51] [Ehl-i kitap hak olsa, onlara dost olana
kâfir denir miydi?] (Müminler,
kâfirleri dost edinmesinler! Onları dost edinenler, Allah’ın dostluğunu
bırakmış olur.) [Al-i İmran 28] [Kâfirlere kucak açan, Allah’ın dostluğunu
bırakmış olur.] (Sen, onların
dinine uymadıkça, Hıristiyanlar ve Yahudiler senden hoşnut olmazlar.
De ki “Doğru yol, ancak Allah’ın yoludur.”) [Bekara 120] [Yani, Ehl-i
kitabın bozuk dinine girmedikçe, hoşnut olmazlar. Kiliseye gitmekle,
Papazın elini öpmekle de hoşnut olmazlar.] (İbrahim,
İsmail, İshak, Yakub ve torunlarının Yahudi veya Hıristiyan olduğunu
söyleyenlere de ki: Siz mi iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah’ın
bildirdiğini gizleyenden daha zalim kim olur.) [Bekara 140]
[Her peygamber Müslüman idi, Ehl-i kitap ise bâtıldır.] [Ey habibim, Ehl-i kitaba] de ki: (Eğer Allah’ı seviyorsanız, bana uyun
ki Allah da sizi sevsin.) [Al-i İmran 31] [Yani Ehl-i kitap, Resulullaha
iman etmedikçe, Allah onları sevmez.] (De ki: “Ey
Ehl-i kitap, gelin aramızda şu müşterek söze uyalım: “Ancak Allah’a
kulluk edelim, Ona şirk koşmayalım, Allah’ı bırakıp insanları Rabler
edinmeyelim” Yine de, yüz çevirirlerse, “Şahit olun ki, biz Müslümanız”
deyin!) [Al-i İmran
64] [Ehl-i kitap kâfir olduğu için, onlara biz Müslümanız deyin buyuruluyor.] ([Senden önce peygamberlere] iman edenler, Yahudi, Hıristiyan ve sabiinlerden
Allah’a ve ahirete inanıp salih amel işleyenler için elbette Rablerinin
katında mükafatlar vardır.) [Bekara 62] [Hz. Musa zamanında, ona inanan Yahudiler ve Hz. İsa zamanında
ona inanan Hıristiyanlar, elbette Cennete gidecektir. Çünkü, bütün peygamberler
gibi Hz. Musa da, Hz. İsa da Müslüman idi.] İki hadis-i şerif meali de şöyledir: (Beni duyup
da iman etmeyen Yahudi ve Hıristiyan elbette Cehenneme girecektir.) [Hakim]
(Cennete
sadece Müslüman olan girer.) [Buhari, Müslim] Bu vesikalara rağmen, (Muhammedün Resulullah demeye lüzum yok)
diyenler çıkarsa, bunların cahil değil, sinsi birer misyoner olduklarında
şüphe kalmaz. Resule itaat ne demektir? (Resule itaat, Allah’a itaat demektir) mealindeki
âyetler için, “Peygamberin bize getirdiği Kur’ana itaattir, yoksa onun
kendisine itaat değildir, Peygamberin tanrısal niteliği yok, ona niye
itaat edilsin. Buradaki itaat getirdiklerine itaat demektir” diye tevil
ediliyor. Bu tevil ile de peygambere postacı denmek istenmiyor mu? CEVAP Hâşâ, Peygamber efendimize tanrısal
nitelik veren kimdir? Bu nasıl iftira öyle? Bu, misyonerlerin maşası
19 cuların iftirasıdır. Nitekim, Reşat Halife’ye peygamber diyen 19 cu
bir kâfir, aynı iddiada bulununca, Sadreddin
Hoca demişti ki: (Eğer, Allah’a itaat, Allah’ın âyetlerine
itaat, Resule itaat de, onun Allah’tan getirdiği âyetlere itaat ise,
hâşâ o zaman âyetin anlamı, (Allah’ın
âyetlerine ve Allah’ın âyetlerine itaat edin)
demek olur ki, çok abestir. Hâşâ Allah abes iş yapmaz.) Hâşâ onların dediği gibi olsa idi,
Allah niye bu işe Resulünü defalarca karıştırsın ki? “Allaha itaat edin”
veya “Allah’ın gönderdiği Kur’ana itaat edin” der, Resulüne de itaat
ifadesini hiç kullanmazdı. Ahzab suresinin, (Allah ve Resulü, bir
işte hüküm verince…) mealindeki
36. âyet-i kerimesi de böyledir. Resulüne yetki vermeseydi, Resulünü
hiç söylemezdi. Resulü bir şeye haram veya helal demişse, vahyin yetkisine
dayanmaktadır. Köpeği, aslanı, ayıyı haram etmesi, namazın rekatlarını,
namazı bozanları, orucu bozanları, zekat nisabını ve buna benzer çok
şeyi bu yetkiye dayanarak bildirmektedir. Üç âyet-i kerime meali: (O, kendiliğinden konuşmaz. Onun [din ile
ilgili] her sözü vahy iledir.)
[Necm 3-4] (Peygamberin verdiğini alın, yasak ettiğinden
sakının!) [Haşr 7] (İhtilafa düştükleri şeyi insanlara açıklaman için ve iman
eden bir kavme de hidayet ve rahmet olsun diye bu kitabı sana indirdik.)
[Nahl 64] Allah ve Resulünü çok sevmek için
Allah ve Resulünü ve İslam âlimlerini çok sevebilmek için ne
yapmalıdır? CEVAP
1- İmanı Ehl-i
sünnet itikadına göre düzeltmelidir! İman doğru olmadıkça, Allahü teâlâ
ve Onun sevdikleri sevilemez. Kur'an-ı kerimde mealen, (İman edenlerin Allah sevgisi çok sağlamdır) buyuruluyor. (Bekara
165) Sevgi, imanın esaslarındandır. Hadis-i şerifte, (Bir kimse, Allah ve Resulünü her şeyden daha
çok sevmedikçe, iman etmiş sayılmaz) buyuruldu. (Buhari) Demek ki, hakiki imana kavuşanlar, Allah ve Resulünü çok severler,
sevdiklerini de Allah rızası için severler, buğzettiklerine
de Allah için buğzederler. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (En faziletli
amel, Allah için sevmek, Allah için buğzetmektir.) [İ. Ahmed] 2- Haramlardan
kaçıp bütün ibadetleri yapmaya çalışmalıdır! Bilhassa bid'at işlemekten
çok sakınmalıdır! Allahü teâlâyı seven, Onun emir ve yasaklarına riayet eder.
Resulü Muhammed aleyhisselamı sever, onun sünnetine riayet eder. Böyle
bir kimse de elbette Cennete gider. Hadis-i şerifte buyuruldu ki: (Allahü teâlâ,
beni sevene Cehennem ateşini haram kılar.) [Ebu Nuaym] 3- (Müjdeci Mektublar) kitabını severek çok
okumalıdır! Büyüklerin feyzleri sayesinde Allahü teâlâ ve Onun dostları
sevilir. 4- İstediğiniz
sevgiye kavuşabilmek için dua etmeye devam etmelisiniz! Peygamber efendimiz
şöyle dua ederdi: (Ya Rabbi,
bana kendi sevgini, seni sevenin sevgisini, beni sevgine yaklaştıracak
şeylerin sevgisini nasip eyle ve kendi sevgini, [susuzluktan yanan kimsenin şiddetle
arzuladığı] soğuk sudan benim
için daha sevgili kıl!) [Tirmizi] Müslüman olunca
Yeni müslüman olanın veya akıl-baliğ olan çocuğun, önce Kelime-i şehadet söylemesi ve bunun manasını
öğrenip, inanması gerekir. Sonra, Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarında
yazılı olan itikad, yani iman edilmesi gereken bilgileri öğrenip, bunlara
inanması gerekir. Sonra Ehl-i sünnetin dört mezhebinden birinin kitaplarında
yazılı olan fıkıh bilgilerini, yani İslamın beş şartını ve helal, haram
olan şeyleri öğrenmesi ve bunlara inanması ve uygun yaşaması gerekir.
Bunları öğrenmek ve uymak gerektiğine inanmayan, önem vermeyen
mürted olur. Yani kelime-i şehadet getirerek müslüman olduktan sonra,
tekrar kâfir olur. Nikahlı müslüman bir kız, baliga olduğu zaman, müslümanlığı
bilmezse, nikahı bozulur. Yani mürted olur. Allahü teâlânın sıfatlarını
ona bildirmelidir. O da, tekrar etmeli ve (bunlara inandım) demelidir.
(Dürr-ül-muhtar) İbni Abidin hazretleri bunu açıklarken diyor ki: Kız küçük iken, ana-babasına tâbi olarak müslümandır. Baliga
olunca, ana-babasının dinine tâbi olması devam etmez. İslamiyet’i bilmeyerek
baliga olunca, mürted olur. İman edilecek şeyleri işitip de, inanmamış
kimse, kelime-i tevhid söylese, yani (La ilahe illallah Muhammedün resulullah)
dese, müslüman olmaz. (Amentü billahi...) de bulunan altı şeyi inanan
ve (Allahü teâlânın emirlerini ve yasaklarını kabul ettim) diye kimse
müslüman olur. Her müslümanın, çocuklarına (Amentü billahi ve Melaiketihi ve Kütübihi ve Resülihi vel Yevmilahiri ve bil
Kaderi hayrihi ve şerrihi
minallahi teâlâ vel-basü badelmevti hakkun. Eşhedü en La
ilahe illallah ve Eşhedü enne Muhammeden
abdühü ve resulühü)
ezberletmeli, manasını iyice öğretmelidir! Çocuk bu altı şeyi öğrenmez
ve inandığını söylemezse, baliğ olduğu zaman müslüman olmaz, mürted
olur. Dine uymak gerekir
Her işimizde, her sözümüzde dinimize uymaya çalışmalıyız. Muhammed Masum hazretleri buyurdu ki: Allahü teâlâ, insanları başıboş bırakmadı.
Her istediklerini yapmaya izin vermedi. Nefislerinin arzularına uymalarını,
böylece felaketlere sürüklenmelerini dilemedi. Rahat ve huzur içinde
yaşamaları ve sonsuz saadete kavuşmaları için gereken faydalı şeyleri
yapmalarını emretti. Zararlı şeyleri yapmalarını yasak etti. Saadete
[mutluluğa] kavuşmak isteyen, dinin emir ve yasaklarına riayet etmeye
mecburdur. Nefsinin ve tabiatının, dine uymayan arzularını terk etmesi
gerekir. Dine uymazsa, sahibinin [yaratanın] gazabına, azabına maruz
kalır. Dine uyan kul, mesut, rahat olur. Sahibi onu sever. Dünya ahiretin
tarlasıdır. Tarlayı ekmeyip, tohumları yiyerek zevk ve safa süren, ürün
almaktan mahrum kalacağı gibi, dünya hayatını, geçici zevklerle, nefsin
arzularını yapmakla geçiren de, ebedi nimetlerden, sonsuz zevklerden
mahrum olur. Bu hal, aklı başında olanın kabul edeceği bir şey değildir.
Sonsuz lezzetleri kaçırmaya sebep olan geçici ve zararlı lezzetleri
tercih etmez. Dine uymak için, önce Ehl-i sünnet âlimlerinin, Kur'an-ı kerimden
ve hadis-i şeriflerden anlayıp bildirdikleri şekilde doğru iman etmek,
sonra haram, yani yasak edilmiş olanları öğrenip bunlardan sakınmak,
daha sonra, yapması emredilen farzları öğrenip yapmak gerekir. Bunları
yapmaya ibadet etmek, haramlardan sakınmaya ise
takva denir. (c.2, m.11) |
Anasayfaya dön | Konulara dön |
Sadakat.Net©İslami web hizmetleri |