İmansız ölmemek
için
İmansız ölmekten çok korkuyorum, imansız ölmemek için nelere
dikkat etmem gerekir?
CEVAP
İmansız ölmeye sebep
olan şeyler çoktur. Haramları işlemek ve farzları yapmamak, imansız
ölmeye sebep olur. Bunlardan bazısı şöyledir:
1- İmansız ölmekten korkmamak ve Müslümanlığı öğrenmemek. [İmansız
ölebilirim diye çok korkarak, dinimizi iyice öğrenip tatbik etmeye çalışmalı.
İman ile ölmek için, her gün duâ etmeli.]
2- Bid’at
ehli yani itikadı bozuk olmak.[Önce itikadı düzeltmek gerekir. İtikat
düzgün değilse, yapılan ibadetlerin, kılınan namazların, tutulan oruçların
hiç kıymeti olmaz.]
3- Namaza
önem vermemek, vaktinde kılmamak. [Mesela sabah namazını güneş doğduktan
sonra kılmak] Namazı çoluk çocuğa öğretmeye önem vermemek.
4- İnsanlara
ve hayvanlara eziyet etmek, kalb kırmak. [Eziyet; sıkıntı vermek, zulmetmek
demektir. Kâfir olsa da eziyet etmemeli, kalbini kırmamalı.]
5- Müslüman olduğuna şükretmemek. İyilik edene teşekkür etmemek.
[Allah’a şükretmek demek, İslamiyete
uymak demektir. Uymayan şükretmemiş olur.]
6- Müslüman
ana babanın dine uygun olan emirlerini yapmamak, asi olmak.
7- Kibirlenmek, ilim ve ibadeti ile kendini üstün görmek. [Kibirli,
başkalarını beğenmez. Cennetlik olduğumuzu bilmeden kendimizi beğenmemizin
ne önemi vardır? Kibirlenmek kötüdür. Hadis-i şerifte, (Kalbinde zerre kadar kibir olan, Cennete
giremez) buyuruldu. (Müslim)
8- Büyük günahlara, mesela içkiye, zinaya, faize, yalana, hırsızlığa,
namahreme bakmaya, müzik dinlemeye, gıybete, söz taşımaya devam etmek,
bunlara tevbe etmemek.
9- Günahını
küçük görmek, küçük günahı işlemeye devam etmek.
10- Haramı haram,
helali helal bilmemek.
11- Allah’ın rahmetinden ümit kesmek [ben Cehennemliğim demek],
azabından korkmamak [ben Cennetliğim demek]
12- Allahü
teâlânın sevdiklerini sevmemek; sevmediklerini sevmek.
13- Fuhuş söz
söylemek, fuhşu yaymak, tuvaletteki pisliği adı ile söylemek.
14- Salih olan
mahrem akrabayı ziyaret etmemek.
15- Doğru olsa
da çok yemin etmek.
16- Haset etmek, Müslümanları çekememek.
17- Tecrübe
etmeden bir kimseye iyi demek.
18- Ehl-i sünnet
âlimlerinin kitaplarından uzak durmak, dinini öğrenmemek.
19- Dünya işleri
için, çok sinirlenmek.
20- Falcıya,
fala inanmak.
21- Müslümana
üç günden fazla kin tutmak.
22- Karısının, kızının ve nasihat vermek hakkına sahip olduğu
kadınların açık giyinerek sokağa çıkmasına ve kötülerle görüşmesine
razı olmak.
23- Para, rütbe ve şöhrete düşkün olmak.
İmanı kurtarmanın çaresi
(Dinin onda birini yapan kurtulur) anlamında
bir hadis varmış. Yani on farzdan birini yapan ve on haramdan birinden
kaçan kurtulacak mıdır?
CEVAP
O hadis-i
şerifin meali şöyledir:
(Ey eshabım, siz öyle bir zamandasınız ki, dinin emir
ve yasaklarının onda birine uymazsanız helak olur, Cehenneme gidersiniz.
Öyle bir zaman gelecek ki, emir ve yasaklarının onda birine uyabilen,
Cehennemden kurtulur.) [Tirmizi, Taberani]
Bir başka hadis-i şerif meali de şöyledir:
(Siz öyle
bir zamandasınız ki, âlimleri çok, hatipleri azdır. Bugün bildiğinin
onda birini terk eden helak olur. Bir zaman gelecek ki, bilenler az
konuşanlar çok olacaktır. O zamanda, dinin emir ve yasaklarının onda
birine uyan kurtulacaktır.) [İ. Ahmed]
İmam-ı Türpüşti diyor ki:
Bu hadis-i şerif, emir olunanların hepsi için değildir. Çünkü
dinin aslında bildirildiği gibi öyle emirler vardır ki, müminlerden
hiçbir fert onu terk edemez. Onu ihmal etmek için özür makbul olmaz.
O farzlar muaf olamaz. Bu hadis-i şerif emr-i maruf ve nehy-i münker
içindir. Yani, siz öyle bir zamandasınız ki, emr-i maruf ve nehy-i münkerden
birini terk etseniz helak olursunuz. Çünkü din kuvvetlenmiş, hak meydana
çıkmıştır. Dinin yardımcıları çoktur. Hiçbiriniz mazur olmaz. Gevşeklik
özür olmaz. Fakat, fitne fesat zamanında, hak gizli olur. O zaman böyle
değildir.
Müslümanların kimsesiz kaldığı bir zamanda. İslamiyet için,
azıcık yardım etmek, binlerce altın vermiş gibi sevap olur. Hele dinsizlerin,
Müslümanlarla alay edenlerin çoğaldığı, Müslüman evlatlarını dinden
çıkaran propagandaların yayıldığı zamanda yapılan az bir ibadete, kat
kat çok sevap verilir.
Büyük bir âlimin açıklaması da şöyledir:
Bu hadis-i şeriften maksat, imanı kurtarabilmektir. İmanı kurtarabilmek
yani imanla ölmek için de iki şey lazımdır:
1- Doğru imana
yani Ehl-i sünnet itikadına sahip olmak.
2- Salih amellere
sarılmak. İman, muma benzer, ibadetler mum etrafındaki fener gibidir.
Mum ile birlikte fener de, İslamiyet’tir. Olmazsa fener, mum çabuk söner.
İmansız İslam olmaz, İslam olmayınca, iman da yoktur. Bunun için Kur’an-ı
kerimde, (İman edip salih amel
işleyenler) ifadesi geçmektedir. Demek ki imanı muhafaza edebilmek
için, salih ibadetlere sarılmak şarttır. Salih ibadetlere sarılabilmek
için de fıkhı iyi bilmek şarttır. Çünkü bilmeden yapılan ibadet boşa
gider.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Her şeyin
dayandığı bir direk vardır. Dinin temel direği, fıkıh bilgisidir.) [Beyheki]
(Allah, iyilik
etmek istediği kulunu fakih yapar.) [Buhari]
(Allah indinde
en üstün kimse fakihtir.) [M.Zühdiyye]
(Fakih = fıkhı bilen)
(İbadetlerin
en kıymetlisi fıkhı öğrenmek ve öğretmektir.) [İbni Abdilberr]
(Her şeyin
dayandığı direk vardır. Dinin temel direği, fıkıh ilmidir.) [Beyheki]
(Âlimlerin
en hayırlısı fıkıh âlimleridir.) [İ.Maverdi]
(Fıkhı bilmeden
ibadet etmek, gece karanlıkta bina yapıp, gündüz yıkmak gibidir.) [Deylemi]
(Az fıkıh
bilmek çok ibadetten iyidir. İhlasla ibadet edene fıkhı öğrenmek nasip
olur.) [Taberani]
Fıkıh bilmeden Allah’ın varlığını ispata çalışmakla iman kurtarılmaz.
Küfre düşürücü söz ve hareketleri bilmeyen her zaman küfre düşer. Mesela
Allah düşünür demek veya İslamiyet bir düşünce sistemidir demek, ilahi
şuur demek küfürdür. Allahü teâlâ, (İman
edip salih amel işleyenler hariç herkes zarardadır) buyurdu. (Asr suresi)
İmanı korumak için
İmansız ölmemek için imanı nasıl muhafaza etmelidir?
CEVAP
İmanı muhafaza için:
1- Gayba iman
etmiş olmalı. Melekleri, Cenneti, Cehennemi gösterseler, gözümüzle gördüğümüz
için, "Cennet, Cehennem vardır" demek iman olmaz. Gayrı müslimlerin
hepsi, ölürken Cenneti Cehennemi görüp, "İman ettik" diyecekler;
fakat kabul olmayacaktır. Müminler övülürken, (Onlar gayba inanırlar) buyuruluyor. (Bekara 3)
2- Gaybı yalnız Allahü teâlânın bildiğine inanmaktır. Peygamber, melek, cin
gaybı bilmez. Ancak Allahü teâlâ dilerse, bildirebilir. Bu bakımdan
mucizeyi, kerameti inkâr etmek caiz değildir.
3- Haramı haram,
helalı helal bilmek. Harama helal, helale haram diyen kâfir olur.
4- Allahü teâlânın
azabından emin olmamak ve gazabından çok korkmak gerekir. Kur'an-ı kerimde,
Rabbin azabından korkanların, Onun azabından emin, garantili
olmadığı bildiriliyor. (Mearic 27-28)
5- Bir insan
ne kadar çok günah işlerse işlesin, kendini yüzde yüz Cehennemlik bilmemeli.
Hadis-i kudside buyuruldu ki:
(Kulum, göklere
ulaşacak günah işlese; fakat rahmetimden ümidini kesmeyip, benden mağfiret
dilerse, affederim.) [Tirmizi]
Kur'an-ı kerimde de buyuruldu ki:
(Ey günahı
çok olan kullarım, Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Allah günahların
hepsini affeder. O sonsuz mağfiret ve nihâyetsiz merhamet sahibidir.) [Zümer 53]
6- Hem Allah’ın azabından emin olmamalı, hem de Onun rahmetinden ümit kesmemeli!
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Mümin havf ve reca [korku ile ümit] arasında
bulunursa, Allahü teâlâ, o kuluna ümit ettiğini verir ve korktuğundan
onu emin kılar.) [Tirmizi]
7- Hubb-i fillah,
buğd-i fillah üzere olmak. Yani sevdiğini Allah için sevmek, sevmediğini
de Allah için sevmemektir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(İmanın temeli
müslümanları sevmek ve kâfirleri sevmemektir.) [İ.Ahmed]
Cenab-ı Hak, Hz.İsa’ya buyurdu ki:
(Yer ve göklerdeki
bütün mahlukatın ibadetlerini yapsan, dostlarımı sevmedikçe ve düşmanlarıma
düşmanlık etmedikçe, hiç faydası olmaz.) [K.Saadet]
Bugün birçok fırka, grup var. Hepsi doğru olan biziz, ötekiler
yanlış yolda diyor. Bu konuda İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
[Tirmizi’nin bildirdiği] (Ümmetim 73 fırkaya ayrılır, 72’si Cehenneme gider, yalnız bir fırkası
kurtulur. Bu fırka, benim ve Eshabımın yolunda gidenlerdir) hadis-i
şerif, 72 fırkanın Cehennemde azap göreceğini fakat, Cehennemde sonsuz
kalacağını bildirmiyor. Sonsuz kalmak, imansızlar yani kâfirler içindir.
72 fırka, Cehennemde itikatlarının bozukluğu kadar yanar. Yalnız Ehl-i
sünnet Cehennemden kurtulur. Bunlardan kötü iş yapanların günahları
tevbe veya şefaat ile affolunmadı ise, bunlar da günahları kadar Cehennemde
kalırlar. (3/38)
Ehl-i Sünnet itikadına uymayan bozuk, sapık inançlara bid’at
ve dalalet yolları denir. Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiğine uymayan,
her mana yanlıştır. Çünkü her sapık, Kur’ana ve hadise uyduğunu iddia
eder. Kısa görüşü ile, bunlardan yanlış manalar çıkarır, doğru yoldan
kayar. Allahü teâlâ, (Kur’an-ı
kerimde verilen misaller, çok kimseyi saptırır, çok kimseyi de doğru
yola iletir) buyurdu. (Bekara 26).
Ehl-i sünnet âlimlerinin anladıkları manalar doğrudur. Çünkü,
bu manaları, Eshab-ı kiramdan ve Tabiinden almışlardır. Kurtuluş yolunu,
yanlış yollardan ayıran onlardır. Onların hidayet ışıkları olmasaydı,
bizler doğru yolu bulamazdık. İslamiyeti bozulmaktan koruyan onların
çalışmasıdır. Onlara uyan kurtulur. Onlara uymayan sapıtır, herkesi
de sapıtmaya çalışır. (m. 286)
Kâmil
iman sahibi olmak için
İmanın yenilenmesi, parlaması, yani kâmil imana sahip olmak
için yapılacak işler vardır. Bu husustaki hadis-i şeriflerden birkaçı
şöyle:
(Kimde şu
3 şey bulunursa, imanı kâmil hâle gelir: Allah rızası için yaptığı işlerde
kınanmaktan korkmaz, riyadan kaçınır, biri dünyaya, diğeri ahirete ait
iki işle karşılaştığı zaman, ahiret için olan işi, dünyalığa tercih
eder.) [Deylemi]
(İmanın efdali
Allah için sevmek, Allah için buğzetmek, diliyle
de Allah’ı anmak, kendisine hoş geleni, başkasına da hoş görmek, istemediği
bir şeyi başkası için de istememek, hayır konuşmak veya susmaktır.)
[Taberani]
(Şartlarına
riayet ederek namaz kılan imanlıdır.) [İ.Neccar]
(İmanın tadını
bulmak isteyen, sevdiği kişiyi yalnız Allah için sevsin!) [Beyheki]
Kibirli
hakkı kabul etmez
Asıl düşman içerdedir, bu da nefsimizdir. En büyük düşman,
insanın nefsidir. Nefsinin arzularına tâbi olanın, Allahü teâlâya kul
olması zordur. Nefis daima kötü şeyleri ister. Haram işlemek nefse esir
olmayı gösterir. Nefis, bütün iyiliklerden süzülmüş, sadece bütün kötülüklerin
bulunduğu en ahmak yaratıktır. Nefis bir kötülük deposudur. Kendini
iyi zanneder, halbuki süper cahildir. Her istediği aleyhinedir. Gıdası
haramlardır. Asıl arzusu ilah olmaktır. Tatmin olmaz kötülük yaptırmakla,
rahat bulur kendine taptırmakla.
Büyük küçük herkeste nefis vardır. Hiç kimse emir almak istemez.
Küçük diye, çocuk diye geçmemeli, onun gururu ile oynamamalı. Ankara’ya
yeğenimi ziyarete gitmiştim. Yeğenimin 2-3 yaşlarında kızının ayakları
çıplaktı. Bir ayağı betonda bir ayağı halının üzerindeydi. Ona, betona
basma, öteki ayağını da halının üstüne koy dedim. Sen bana ne karışıyorsun,
ben kârımı zararımı bilmez miyim, der gibi, bana ters ters
baktı. Sonra hışımla, inatla halıdaki ayağını kaldırıp betondaki öteki
ayağının yanına sertçe koydu. Çocuk olduğu için tepkisini gizleyemedi.
Büyükler de aynen o tepkiyi gösteriyorlar, fakat ayıplanacağız diye
tepkilerini belli etmemeye çalışıyorlar. Bir arkadaş anlattı: Kime sabah
namazına gel dediysem herkes bir mazeret buldu, inşallah geliriz diyen
kimse çıkmadı. Kimisi, (Sen yatsıya gelmiyorsun biz de sabaha, sen önce
kendine bak. Hem biz evde çoluk çocukla cemaat yapıyoruz) dedi.
Halbuki haklı bile olsalar, geçerli bir mazeretleri bulunsa
bile, tepki göstermemeleri gerekirdi. Doğru söz kimden gelirse gelsin
inat etmeden kabul etmek gerekirdi. Mazeretinden dolayı gelemiyorsa,
(İnşallah) da denemez miydi? Nefis, kibir hepimizde mevcuttur. Bunu
azaltmaya çalışmak lazımdır. Dinin her emrine uymak ve yasak ettiği
her şeyden kaçmakta mutlaka nefsi kırma payı vardır. Buna riyazet ve
mücahede denir. Riyazet, nefsin arzularını [haram ve mekruhları] yapmamaktır.
Mücahede, nefsin istemediği şeyleri [ibadetleri] yapmak demektir.
Kibir, şirkin kardeşidir. Kibir taşıyan kafada, akıl bulunmaz.
Nefsi aradan çekmeli, kendimizi beğenmemeliyiz, kendimizden iğrenmeliyiz,
kendinden tiksinmeyen kurtulamaz.
Bir kimseye emri maruf yapınca, Allah’tan kork şunu yap, şunu
yapma denince, eğer kabul etmezse o kişi nefsine mağlup olmuş demektir.
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Allah’tan
kork diyene, sen önce kendine bak diyeni Allahü teâlâ sevmez.) [Beyheki]
Hakkı, doğruyu kim söylerse söylesin kabul etmek gerekir. Doğru
olan bir şeyi kabul etmemeye inat denir. İnat, karşımızdakini aşağı
görmek, ondan nefret etmek, ona düşmanlık beslemek, haset etmek gibi
sebeplerden ileri gelir. Hakkı, düşmanımız da söylese kabul etmeliyiz.
Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Allah’ın
en sevmediği kimse, hakkı kabul etmekte inat edendir.) [Buhari]
(Kişi, inadından
vazgeçene kadar Allah ona gazap eder.) [İ. Ebiddünya]
(Küçük, büyük,
iyi kötü veya hoşlanmadığın biri, hakkı söylerse, kabul et.) [Deylemi]
(Din kardeşine
itiraz etme!) [Tirmizi]
Fudayl bin İyad hazretleri “Tevazu, ister cahilden,
ister çocuktan duyulsa da hakkı tereddütsüz kabul etmektir. Kabul edemeyen
kibirlidir” buyuruyor. Abdülkadir Geylani hazretleri de, (Kardeşinin
yaptığı öğüdü kabul et. Ona itiraz etme) buyurdu.
Kibrin zararı: Günaha bir tevbe yeter, taata
bin tevbe yetmez. Günah işleyen, tevbe ederse Allah affeder. Fakat ibadet
eden, ucba kibre kapılabilir. Buna bin tevbe
bile yetmez. Beni İsrailden bir fasık vardı.
Bir âbid de ibadetiyle ile şöhret bulmuştu. Fasık, bu âbidin yanından
geçerken, "Gideyim, şu âbidin yanına oturayım, belki Allahü teâlâ
onun hürmetine beni affeder" diye düşündü. Gidip âbidin yanına
oturdu. Âbid ise, üzerinde bulutun gölgelendirdiği bir zat olduğu için,
böbürlenip, "Bu fasık, benimle oturamaz" diyerek ondan yüzünü
çevirdi. Yüz bulamayan fasık da çekip gitti. Fakat Âbidin üzerindeki
bulut, fasıkla beraber gitti. Allahü teâlâ zamanın Peygamberine (İnsanlara
niyetlerine göre muamele ederim. Fasıkın günahlarını,
onun bu iyi niyetinden dolayı affettim. Âbidin ibadetlerini de kibri
sebebiyle yok ettim) diye vahyetti.
İmanı tehlikeye sokan günah
Hikmet ehli zatlar buyuruyor ki:
Her günah imanı tehlikeye sokmaya sebep olabilir ama şu üç günahın tesiri
daha kuvvetlidir:
1- İman nimetine şükretmemek,
2- İmanın gitmesinden korkmamak,
3- Müminleri incitmek, kalblerini kırmak. Hadis-i şerifte (Kalb kırmak, Kâbeyi
yetmiş defa yıkmaktan daha kötüdür) buyuruluyor. İyi olsun, kötü
olsun hiçbir insanın kalbini incitmemeli. Allahü teâlâyı en çok inciten
küfürden sonra, kalb kırmak gibi büyük günah yoktur. Büyük zatlar buyuruyor
ki:
Hakiki müslüman hiç gönül kırmaz.
Bilir bundan büyük bir günah olmaz.
* Bir müslümana çatık kaşla bakmak haramdır. Güler yüzlü olmayan
kimse mümin sıfatlı değildir. Müslim Gayrimüslim herkese karşı güler
yüzlü olmalıdır. Başkasının kötü ahlakından şikayet eden kimsenin kendisi
kötü ahlaklıdır. Başkalarının kötülüklerinden bahsediyorsak bu kendimizin
kötü olduğunun alametidir. Güzel ahlak, eziyetleri sineye çekmektir.
* Müminin alameti güler yüzdür. Münafığın alameti çatık kaşlı
olmaktır. Allahü teâlâ ihsan ettiği nimeti göstermemizi sever. Müslüman
olmak nimetini nasıl göstereceğiz; güler yüzümüzle, tatlı dilimizle,
merhametimizle, şefkatimizle.
* Bir Müslüman diğerini hakir göremez. Çünkü Müslüman,
Allah’ın sevdiği insan, Allah yanında kıymeti büyük olan insan demektir.
Müslümanı hakir görmek, Allah’ın kıymet verdiğine değer vermemek olur.
* En büyük günah, günahı
bilmemektir. Ondan büyük günah, günahı ibadet olarak yapmaktır.
* Güzel ahlak, kimseye yük olmamak, fakat herkesin yükünü çekmektir.
* Mertlik demek, herkes ile iyi geçinmektir.
* Herkese iyilik yapamayız; fakat, hiç kimseye kötülük yapmaya
hakkımız yoktur.
* Müslüman demek, hasreti
çekilen insan demektir. Bir kimsenin hasreti çekilmiyorsa, son nefeste
imanı tehlikededir.
*Ahirette kurtulmak, ibadetin çok olmasıyla ölçülmez, doğru iman ile yapılan
sahih ve salih amele bağlıdır. Salih amel, ihlaslı amel demektir. Kur’an-ı
kerimin çok yerinde “Salih amel”
tabiri geçmektedir. (Ancak salih
amel işleyenler kurtulacaktır) buyurulmaktadır.
* Allahü teâlâdan, kendisini, kıyamet gününde Cehennem
ateşinden korumasını isteyen bir kimse, müminlere karşı çok merhametli
ve nazik olmalıdır.
* Köpek olan eve rahmet melekleri girmez. Kalbe de köpek mizaçlı kötü huyları
sokmamalıdır. Özellikle şu dört kötü huy daha tehlikelidir: Kibir, kıskançlık,
öfke, şehvet.
Demek ki kendini beğenmek, başkasındaki bir nimeti kıskanmak,
öfkelenmek ve şehvete kapılmak tehlikelidir.
* Herkese sıkıntı veren kibirlidir. Kimseyi beğenmemesi, herkesi
şikayet etmesi kibrindendir. Mütevazi demek
ölü demektir. Ölü kimseyi şikâyet etmez, ölüyü de şikayete gerek duymazlar.
*Fizikte bir kaide vardır. Artı artıyı, eksi eksiyi iter. Zıt kutuplar birbirini
çeker. İki kişinin ikisi de ben haklıyım derse netice de kavga çıkar,
huzursuzluk başlar. Birisi sen haklısın derse kavga biter.
Karı kocadan biri de diğerine sen haklısın derse geçim olur. İkisi de ben
haklıyım derse geçim olmaz. Peki, ikisi de sen haklısın derse ne olur?
O evde ilahi aşk başlar.
* İki şeyi unutma:
Allah’ın seni her yerde gördüğünü ve ölümü hiç unutma. İki şeyi de unut: Yaptığın iyilikleri ve sana yapılan kötülükleri
unut.
İhtiyatı elden bırakmamalı
Hz.
Ali, dirilmeye inanmayan bir ateiste, “Biz
inanıyoruz. Diyelim ki senin dediğin gibi tekrar dirilmek olmasaydı,
inanıp ibadet etmekle bizim hiç zararımız olmazdı. Ya bizim inancımız
doğru ise, sen sonsuz olarak ateşte yanacaksın” diyor. Ateist ölünce,
kendi inancına göre, yok olacak. İslamiyet’e göre ise, kâfir cehennemde
sonsuz azap görecektir. İnanan da, sonsuz nimetler içinde yaşayacaktır.
Aklı, bilgisi olan bir insan, bu ikisinden elbette, ikincisini seçer. Sonsuz azapta kalmak, bir ihtimal
bile olsa, bunu hangi akıl kabul eder? Halbuki, ahiret hayatı, bir ihtimal
değil, apaçık bir gerçektir. O halde aklı, ilmi olanın, Allah’a ve ahirete
inanması gerekir. İnanmamak, ahmaklık, cahillik olur. İbadetlerde de
ihtiyata riayet etmemek ahmaklık olur.
Birkaç örnek verelim:
1- Biz, sahih
delillerle diyoruz ki, Hanefi mezhebinde ağzın içini gusülde yıkamak
farzdır. İğne ucu kadar kuru yer kalsa gusül sahih olmaz. Bunun için
diş dolgusu olanların, gusülde ağzın içini yıkamak farz değil diyen
Maliki veya Şafii mezhebine uymaları gerekir. Bizim naklettiğimiz yanlış
bile olsa, bunun hiçbir zararı olmaz, üstelik, hak olan başka bir mezhebin
şartlarına da uyduğumuz için sevap kazanırız. Zaten her Müslüman, kendi
mezhebinin şartlarına uyar, diğer mezhebin şartlarını da gözetmeye çalışırsa,
müstehab olur. Eğer Hanefi mezhebinden naklettiğimiz
husus doğru ise, inanmayanlar bir ömür boyu cünüp gezer, namazı da sahih
olmaz.
2- Biz, fıkıh
kitaplarından nakil yaparak diyoruz ki: Zekat, ya ticareti yapılan maldan
veya değeri altın olarak verilir. Başka mal veya kağıt para verilmez.
Nakledilen bu hüküm, kesinlikle doğrudur. Böyle bir hüküm olmasa bile,
zekatı bizim bildirdiğimiz gibi vermekte hiç mahzur yoktur. Doğru ise,
zekatını başka mal veya kağıt para olarak verenlerin zekatları sahih
olmaz.
3- Biz ilmî
[bilimsel] olarak diyoruz ki, Türkiye gazetesinin esas aldığı,150 yıldan
beri ecdad tarafından uygulanan namaz vakitleri doğrudur, 1982’den
beri uygulanan vakitler temkinsizdir. Bizim hesabımız, yanlış olsa bile,
namazı vakti girdikten 5-10 dakika sonra kılmakta ve oruçta da imsakten
10-20 dakika önceden yiyip içmeyi kesmekte mahzur yoktur. Ecdadın hesabı
doğru ise, namazı vakti girmeden kılanlarınki sahih olmaz.
4- İlahileri
müzik eşliğinde söylemek caiz değildir diyoruz. Caiz olsa bile, ilahileri
müziksiz dinlemenin bir zararı olmaz. Ya müzikle ilahi okumak caiz değilse,
küfre girmek gibi büyük tehlike nasıl göze alınır ki? Bunun gibi, İslam
düşüncesi, islam felsefesi demek küfürdür. Caiz olsa da, kullanmamanın
mahzuru olmaz
5- Bilimsel
olarak diyoruz ki, hoparlörle namaz kılmak sahih olmaz. Sahih olsa bile,
hoparlörsüz namaz kılmakta mahzur yoktur. Ya gerçekten sahih değilse,
kılınan namazlar boşa gider.
Ehl-i sünnet
âlimleri diyor ki: Allahü teâlâ, İslamiyeti doğru olarak öğrenmek isteyene,
bunu nasip edeceğine söz verdi. Rabbimiz sözünden dönmez. Bunun için,
(Ya Rabbi, sana inanıyorum, seni
ve Peygamberlerini seviyorum. İslâm bilgilerini doğru olarak öğrenmek
istiyorum. Bunu bana nasip et ve beni, yanlış yollara gitmekten koru)
diye dua etmeli, istihare yapmalı! Cenab-ı Hak ona doğru yolu gösterir.
Şu anda çeşitli gruplardaki insanların
da, böyle dua etmekten çekinmemeleri gerekir. Hâşâ Allahü teâlâ yanlış
bir iş yapmaz. Belki yanlış yoldadır. Bunun için (Ya Rabbi hangi grup doğru yolda ise, senin rızan hangi grupta ise, bana
onu nasip eyle!) diye dua etmelidir. Eğer grubu doğru ise, duanın
bir zararı olmaz. Grubu yanlış ise doğruya kavuşmuş, kurtulmuş olur.
Çok
önemli tembih
Erkek olsun, kadın olsun, her Müslümanın, her sözünde, her
işinde, Allahü teâlânın emirlerine, yani farzlara ve yasak ettiklerine
yani haramlara uyması lazımdır. Bir farzın yapılmasına, bir haramdan
sakınmaya önem vermeyenin imanı gider. İmansız kimse, kabirde azap çeker.
Ahirette Cehenneme gider. Cehennemde sonsuz yanar. Af edilmesine, Cehennemden
çıkmasına imkan ve ihtimal yoktur. Küfre düşmek çok kolaydır. Her sözde,
her işte küfre düşülebilir. Küfürden kurtulmak da çok kolaydır. Küfrün
sebebi bilinmese dahi, her gün bir kere, (Ya Rabbi, bilerek veya
bilmeyerek küfre sebep olan bir söz söyledim veya bir iş yaptım ise,
pişman oldum. Beni affet) diyerek tevbe etse, Allahü teâlâya yalvarsa,
muhakkak affolur. Cehenneme gitmekten kurtulur. Cehennemde sonsuz yanmamak
için, her gün muhakkak tevbe etmelidir. Bu tevbeden
daha önemli bir vazife yoktur. Kul hakkı bulunan günahlara tevbe ederken,
bu hakları ödemek ve terk edilmiş namazlar için tevbe ederken, bunları
kaza etmek lazımdır. (Seadet-i Ebediyye)
|