Vaadinde durmak

Sözünden dönmenin dindeki yeri nedir?

CEVAP

Yerine getirmek niyetiyle söz vermek sevaptır. Verilen sözde durmak müstehaptır. Sözünde durmamak tenzihen mekruh olur. Kendisine söz verilen kimse, (Sen bana söz verdiğin için bu benim hakkımdır) demeye hakkı yoktur.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Bir kimse, yapmak niyeti ile verdiği sözü tutamazsa günah olmaz.) [Tirmizi]

Yapmayacağı halde, yalan olarak söz vermek haramdır. Bu şekilde sözünde durmamak da günah olur.

Yapmamak niyetiyle söz verdiği halde, sonradan, verdiği sözde durursa, yalancılık günahı affolmuş olur. Hadis-i şerifte, (Sözünde durmamak münafıklık alametidir) buyuruldu. Sözünde durmaya gücü yetmezse, münafıklık alameti olmaz.

Kendisine mal, söz veya sır emanet olunan kimsenin bunlara hıyanet etmesi, münafıklık olur. Sözünde durmaya çalışmalıdır. Âyet-i kerimede buyuruldu ki:

(Allah, [sözleşmeleri bozmaktan] sakınanları sever.) [Tevbe 7]

Hadis-i şerifte de buyuruldu ki:

(Vaat borçtur. Sözünde durmayana yazıklar olsun.) [Deylemi]

Sözünde durmak önemli bir haslettir. Bu hususta birçok atasözü vardır. Birkaçı şöyledir:

Hayvan yularından, insan sözünden tutulur.

Er olan sözünde durur.

Allah bir, söz bir.

Söz namustur.

Söz verme, verdinse dönme!

Söz ağızdan çıkar.

Sözünün eri ol!

Tükürdüğünü yalamak [verdiği sözden dönmek] yiğide yakışmaz.

Kur’an-ı kerimde, sözünde duranlar övülmekte, sözünün eri denilmektedir.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Dört şey münafıklık alametidir: Emanet  olunana hıyanet etmek, yalan söylemek, vaadini bozmak, sözünde durmamak.) [İ. Neccar]